Τα διαμάντια είναι παντοτινά…

Τα διαμάντια είναι παντοτινά... Τα διαμάντια είναι παντοτινά...

«Όσο μεγαλύτερο το διαμάντι, τόσο σπανιότερο είναι – όσο καθαρότερο είναι, τόσο πιο πολύτιμο – όσο λιγότερο χρώμα έχει, τόσο πιο όμορφο είναι – και όσο μεγαλύτερη ακρίβεια έχει το κόψιμό του, τόσο πιο λαμπερό είναι. Και ο συνδυασμός αυτών των συγκεκριμένων παραγόντων είναι που συνιστούν την τελική ποιότητα του διαμαντιού και καθορίζουν την ομορφιά του».

 

Ποιότητα

Τα τέσσερα C: Cut (Κόψιμο), Color (Χρώμα), Clarity (Καθαρότητα), Carat (Καράτια)

Από τα τέσσερα C το κόψιμο (cut) είναι αυτό που έχει την πιο άμεση επίδραση από τον άνθρωπο. Τα άλλα υπαγορεύονται από τη φύση. Έτσι, το κόψιμο είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας στην τελική εμφάνιση ενός διαμαντιού. Θα επηρεάσει δραματικά την φλόγα και λάμψη του, γιατί είναι η επιδεξιότητα του κόφτη που απελευθερώνει την ομορφιά του.

Στο λαιμόCut (κόψιμο): Όταν μία πέτρα κόβεται σε εξαίρετες αναλογίες, το φως που μπαίνει στη πέτρα αναπηδά από τη μία πλευρά στην άλλη. Μετά, όλο αυτό το φως βγαίνει από την κορυφή της πέτρας σαν λάμψη ή φλόγα! Όταν μία πέτρα κόβεται επιφανειακά με λανθασμένες γωνίες, όλο το φως που μπαίνει στη πέτρα διαρρέει από τη βάση. Αν μία πέτρα κόβεται βαθιά με λανθασμένες γωνίες, όπως και στο επιφανειακό κόψιμο, η πέτρα χάνει το φως που μπαίνει μέσα από τα πλάγια της πέτρας. Μια καλοκομμένη πέτρα παίρνει το φως που μπαίνει μέσα της, και αντανακλά προς τα έξω όμορφο άσπρο φως και όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου.

Color (χρώμα): Το παλιό ρητό «Less is More» ισχύει βέβαια σε αυτήν την περίσταση. Ενώ πολλά διαμάντια φαίνονται άχρωμα, σχεδόν όλα τα διαμάντια με φίνα πετράδια θα έχουν κάποιο χρώμα. Οι βαθμοί των χρωμάτων των διαμαντιών αρχίζουν από «D» και συνεχίζουν με όλο το αλφάβητο. Όσο πιο κοντά είναι το διαμάντι στο να είναι άχρωμο, τόσο σπανιότερο και πολυτιμότερο γίνεται … έστω και ένα μόνο ψηφίο αν αλλάξει στον βαθμό του χρώματος, μπορεί να επηρεαστεί σημαντικά η αξία του διαμαντιού.

Κλίμακα Mohs

Το γνωρίζατε;
Η «Κλίμακα Mohs»
μετράει την σκληρότητα
μιας πέτρας βασισμένη
σε μία κλίμακα από το 1-10
Τα διαμάντια είναι στο δέκα.

Clarity (καθαρότητα): μία ένδειξη για την γνησιότητα διαμαντιών. Σε όλα τα διαμάντια, εκτός από τα πιο σπάνια, μικρά ίχνη ορυκτών, μεθάνιο, ή άλλα στοιχεία παγιδεύτηκαν στο εσωτερικό, κατά τη διάρκεια της κρυσταλλοποίησης. Τεχνικά ονομάζονται εγκλείσματα, αλλά μπορείτε να τα θεωρείτε επίσης σαν εκ γενετής σημάδια … μοναδικά σε κάθε πέτρα. Πολλά από αυτά τα εκ γενετής σημάδια δεν είναι ορατά στο γυμνό μάτι. Η καθαρότητα ενός διαμαντιού βαθμολογείται από πόσα, που, και πόσο μεγάλη έκταση πιάνουν αυτά τα εγκλείσματα. Φυσικά, όσο λιγότερα και μικρότερα, τόσο πολυτιμότερη γίνεται η πέτρα. Για την ενημέρωσή σας, λιγότερο από το 1% όλων των διαμαντιών που έχουν βρεθεί ποτέ, δεν είχαν κανένα έγκλεισμα και μπορούν να ονομαστούν άψογα (flawless) ή αιωνίως άψογα!

Carat weight (βάρος σε καράτια): Όπως με όλες τις πολύτιμες πέτρες, το βάρος και κατά συνέπεια το μέγεθος του διαμαντιού εκφράζεται σε καράτια. Ένα καράτι χωρίζεται σε 100 βαθμούς, έτσι ένα διαμάντι των 50 πόντων (.50ct) ορίζεται σαν μισό καράτι. Το βάρος σε καράτια είναι ο ευκολότερος παράγοντας να προσδιοριστεί.

 

Ιστορία

Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι τα διαμάντια ήταν θραύσματα αστεριών που έπεσαν στη γη. Κάποιοι πίστευαν ότι ήταν τα δάκρυα των Θεών.

Η αλήθεια είναι όμως, ότι η ακριβής προέλευση των διαμαντιών παραμένει μυστήριο, ακόμα και για τους επιστήμονες και γεωλόγους. Αν και το διαμάντι είναι το σκληρότερο πετράδι, είναι επίσης το απλούστερο σε σύνθεση. Το διαμάντι αποτελείται από το υλικό που βρίσκουμε σε ένα μολύβι … άνθρακα. Η μόνη διαφορά είναι ότι κάποια κατακάθια άνθρακα, για δισεκατομμύρια χρόνια, υπέστησαν μέγιστη πίεση και θερμότητα και μετατράπηκαν σε κρυστάλλους διαμαντιού. Έπειτα, η ηφαιστειακή δραστηριότητα ώθησε το υλικό αυτό προς τα πάνω, στην επιφάνεια της γης, για να ψυχτεί σε αυλάκια κιμπερλίτη. Εκεί βρίσκουμε τα διαμάντια σήμερα.

Ενώ τα διαμάντια εξορύχτηκαν για πρώτη φορά στην Ινδία το 800 π.Χ. περίπου, η βιομηχανία όπως την ξέρουμε σήμερα, άρχισε στη νότια Αφρική στις αρχές του αιώνα. Η ιστορία αρχίζει με ένα μικρό αγόρι, που ενώ περπατούσε κατά μήκος της όχθης του Πορτοκαλί Ποταμού, μάζεψε μία γυαλιστερή πέτρα. Την πήρε σπίτι όπου και παρέμεινε για χρόνια. Κάπου στο δρόμο του, συνάντησε ένα γεωλόγο, και τότε συνειδητοποίησε τι είχε στην κατοχή του, ο νεαρός άνδρας. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.

Το περιβόητο διαμάντι Hope

Το περιβόητο διαμάντι Hope, το «μπλε διαμάντι του στέμματος» του Λουδοβίκου XIV. Σήμερα φυλάσσεται στο μουσείο Smithsonian στην Ουάσιγκτον.

Όπως θα περιμένατε, είναι εύκολο να καταλάβουμε γιατί ο νεαρός άνδρας δεν ήξερε τι είχε μαζέψει από τις όχθες του ποταμιού, πολλά χρόνια νωρίτερα. Ένα άκοπο διαμάντι μοιάζει με βότσαλο που οι περισσότεροι άνθρωποι θα προσπερνούσαν, χωρίς καν να κοιτάξουν.

Είναι η επιδεξιότητα και η εκπαίδευση του κόφτη διαμαντιών που αναδεικνύει την αληθινή ομορφιά του διαμαντιού. Η γνώση της κοπής μεταφέρεται στις οικογένειες, από γενιά σε γενιά. Ο κόφτης θα ξοδέψει ώρες επιθεωρώντας ένα ακατέργαστο κομμάτι, πριν αποφασίσει για το πώς θα κοπεί το διαμάντι. Αν η πέτρα είναι αρκετά «σημαντική», θα συσκεφτεί με συναδέλφους κόφτες πριν πάρει την τελική απόφαση. Τότε θα σχεδιάσει επιδέξια σημάδια πάνω στον κρύσταλλο, και ενώ θα κρατάει την αναπνοή του, θα κάνει την κοπή! Όταν ολοκληρωθούν οι σημαντικότερες κοπές, θα συνεχίσει με τις επιπλέον έδρες που θα δουλευτούν με τον διαμαντοτροχό. Η όλη διαδικασία για ένα και μόνο διαμάντι μπορεί να πάρει μέχρι και 3 μήνες ή και περισσότερο, και να αγγίξει τουλάχιστον τέσσερις ηπείρους και τις ζωές εκατοντάδων ανθρώπων, πριν φτάσουν σε σας.

Τα διαμάντια είναι πραγματικά ένα από τα πολυτιμότερα δώρα της φύσης!

 

Φροντίδα

Η καθημερινή χρήση, η σκόνη και η μόλυνση συνωμοτούν για να κηλιδώσουν την ομορφιά ενός πετραδιού, και να θαμπώσουν την επιφάνεια των μετάλλων από τα οποία αποτελούνται τα διαμάντια. Συνιστούμε είτε έναν επαγγελματία καθαριστή, είτε να χρησιμοποιήσετε ένα μέρος αμμωνία σε Σκουλαρίκιαέξι μέρη ζεστού νερού. Αφήστε τα κοσμήματα να μουλιάσουν για ένα λεπτό για να λασκάρουν τα κομμάτια, και μετά χρησιμοποιήστε μία παλιά μαλακή οδοντόβουρτσα για το καθάρισμα. Στο τέλος, ξεβγάλτε τα κοσμήματα με νερό. Επίσης, αφού τα διαμάντια είναι τα σκληρότερα πετράδια, μπορούν να χρησιμοποιηθούν και υπέρηχοι.

Μην αφήνετε το διαμάντι σας να έρθει σε επαφή με χλωρίνες όταν κάνετε δουλειές στο σπίτι. Το διαμάντι είναι ασφαλές, αλλά μπορεί να σημαδέψει ή να αποχρωματίσει το στερέωμα.

Μην φοράτε το διαμάντι σας όταν κάνετε σπορ, δουλειές στον κήπο ή στο σπίτι. Ακόμα και αν το διαμάντι είναι το σκληρότερο πετράδι, μπορεί να ραγίσει από ένα δυνατό χτύπημα κατά μήκος του.

Να πηγαίνετε τα διαμάντια σας σε ένα κοσμηματοπώλη για τσεκ απ, τουλάχιστον μία φορά το χρόνο. Εκεί, θα τσεκάρονται για χαλαρά δεσίματα ή σημάδια φθοράς που απαιτούν προσοχή. Συνήθως τους κάνουν ένα επαγγελματικό «γυάλισμα και καθάρισμα».

 

Διαβάστε επίσης