Γνωρίστε το αλεξίπτωτο πλαγιάς στο ...παραπέντε!

Πέτα σαν πουλί, ταξίδεψε στους αιθέρες, συνεργάσου με τον άνεμο, νοιώσε το μεγαλείο του ουρανού, γνώρισε το αλεξίπτωτο πλαγιάς.

Τι είναι το αλεξίπτωτο πλαγιάς

Το αλεξίπτωτο πλαγιάς (γνωστό και ως παραπέντε από την ελληνική και διεθνής του ονομασία Parapente) αποτελεί την νεότερη και απλούστερη μορφή ατομικής ανεμοπορίας. Είναι η πτήση με την χρήση ενός ειδικού αλεξίπτωτου και απογείωση από μια πλαγιά σε ύψος, με την εκμετάλλευση των ανοδικών ρευμάτων του άνεμου μπροστά από την πλαγιά.

Το αλεξίπτωτο πλαγιάς είναι μια πτητική συσκευή, με την οποία ανεβαίνεις ψηλά στον ουρανό, ταξιδεύεις μακριά, κάνεις ακροβατικά και ανακαλύπτεις το κόσμο από ψηλά. Είναι μια ασφαλής πτητική συσκευή με την οποία μπορείς να βρεθείς σε ένα άλλο περιβάλλον, σε έναν αθέατο κόσμο που σε προκαλεί να τον ανακαλύψεις και να πετάξεις όπως κάνουν τα πουλιά. Ένα απλό και πρακτικό μέσο που μπορεί να ικανοποιήσει την αναλλοίωτη στο χρόνο επιθυμία του ανθρώπου να πετάξει σαν το Ίκαρο. Αλλά θέλει και σύνεση προς τις δυνάμεις της φύσης, για να αποφύγεις και το σύνδρομο του Ίκαρου.

Κατασκευαστικά είναι δύο φύλλα συνθετικού υφάσματος, τα οποία είναι ραμμένα μεταξύ τους, όπου από την μια πλευρά υπάρχουν τρύπες για να εισέρχεται στο ενδιάμεσο τους ο αέρας, ώστε αυτά φουσκώνοντας να παίρνουν το σχήμα τις πτέρυγας, όπου έχει και την ιδιότητα της πτήσης, ο πιλότος κάθεται στο κάθισμα το οποίο συνδέεται με τα σχοινάκια, στην ουσία το αλεξίπτωτο πλαγιάς είναι μια εξέλιξη του αλεξιπτώτου ελευθέρας,

Ιστορία

Από τους Αρχαίους καιρούς το όνειρο του ανθρώπου ήταν να μιμηθεί τα πουλιά, να μπορέσει να πετάξει. Από τον Ίκαρο στον Ντα Βίντσι και από εκεί στους αδερφούς Ράιτ, η επιθυμία του ανθρώπου να πετάξει παραμένει διαχρονική όσο και επίκαιρη, επιτακτική όσο και πραγματοποιήσιμη. Ωστόσο αν και ο άνθρωπος ανακάλυψε και τελειοποίησε τις πιο πολύπλοκες πτητικές μηχανές, έσπασε το φράγμα του ήχου και κατέκτησε το φεγγάρι, την αίσθηση ότι πετά σαν πουλί την απέκτησε με την πιο απλή πτητική συσκευή, το αλεξίπτωτο πλαγιάς.

.Αλεξίπτωτο πλαγιάς ή Parapente όπως είχε επικρατήσει ο γαλλικός όρος πριν μεταφραστεί και καθιερωθεί η Ελληνική ονομασία. Parapente, από τις γαλλικές λέξεις parachute de pente –που σημαίνουν, βέβαια, αλεξίπτωτο πλαγιάς. Άλλωστε το αλεξίπτωτο πλαγιάς ξεκίνησε όταν κάποιοι Γάλλοι ορειβάτες είχαν σαν ιδέα στα μέσα της δεκαετίας του 70 να το χρησιμοποιήσουν αλεξίπτωτο ελευθέρας, σαν μέσο που θα έκανε πιο εύκολη την κατάβαση τους από το βουνό.

Στη συνέχεια πρωτοπόροι όπως οι Andrè Bohn, Jean Claude Betemps και Gerard Bosson συστηματοποίησαν τις πτήσεις με αλεξίπτωτο και καθιέρωσαν το άθλημα του αλεξιπτώτου πλαγιάς που ονομάστηκε και επίσημα Parapente. Η αρχή είχε γίνει το 1981, οι πρώτες σχολές αλεξιπτώτου πλαγιάς κάνουν την εμφάνισή τους στη Γαλλία. Λίγα χρόνια αργότερα, το παραπέντε τελειοποιείται και διαδίδεται σε ολόκληρο τον κόσμο.

Στην Ελλάδα έκανε την εμφάνιση του δειλά δειλά το 1987 -88 όπου κάποια άτομα σκόρπια ανά την Ελλάδα το έφεραν από το εξωτερικό, δεν πήρε πολύ χρόνο και εξαπλώθηκε και οργανώθηκε και σαν άθλημα στις Αερολέσχες ανά την επικράτεια .

Το 1992 οργανώθηκε το πρώτο Πανελλήνιο πρωτάθλημα , άρχισαν να μπαίνουν κανονισμοί και η προσπάθεια να ελεγχθεί όσον αφορά την ασφάλεια και εκπαίδευση οργανώνοντας το 1994 η Εθνική αερολέσχη Ελλάδος το πρώτο σεμινάριο εκπαιδευτών Α/Π.

Το άθλημα

Χρόνια με τα χρόνια το αλεξίπτωτο πλαγίας εξελίσσεται τόσο τεχνικά αλλά και κατασκευαστικά, τα στάνταρ ασφαλείας των κατασκευαστών είναι πολύ υψηλά ,για παράδειγμα το πιο λεπτό σχοινάκι ενός αλεξίπτωτου πλαγιάς μπορεί να αντέξει 120 κιλά.

Απλή κατασκευή, ευκολία στη χρήση, μεγάλες δυνατότητες και, βέβαια, μαγική αίσθηση είναι τα βασικά πλεονεκτήματα που το κατατάσσουν στην κορυφή της λίστας των δημοφιλέστερων αεραθλημάτων. Πλέον τα αλεξίπτωτα έχουν λόγο κατολίσθησης 8/1, ήτοι για κάθε ένα μέτρο ύψους που χάνουν διανύουν οκτώ μέτρα απόσταση και πιάνουν ταχύτητες που ξεπερνούν τα 60 χιλιόμετρα την ώρα, ενώ το παγκόσμιο ρεκόρ διανυμένης απόστασης έχει ξεπεράσει τα 400 χιλιόμετρα.

Μεγαλύτερη, όμως, αξία από τα «ψυχρά» νούμερα και τα ρεκόρ έχουν οι διηγήσεις όσων έχουν δοκιμάσει έστω και για μία μόνο φορά την πτήση με το αλεξίπτωτο πλαγιάς. Διηγήσεις που μιλούν όχι τόσο για την αδρεναλίνη που έρχεται πρώτη στο μυαλό των περισσότερων όταν μιλάμε για extreme sports, όσο για τον άνεμο στο πρόσωπο, τη θέα του ορίζοντα μπροστά, τον απόλυτο έλεγχο του αλεξίπτωτου και την αυθεντική αίσθηση πτήσης που ξελόγιασε τον Ίκαρο. Ευτυχώς που σήμερα οι συνθήκες είναι κατά πολύ ασφαλέστερες.

Πόσο επικίνδυνο είναι;

Κάθε δραστηριότητα έχει ένα ενδεχόμενο ρίσκο! To παραπέντε, όπως και κάθε είδος αεροπορίας, δεν αποτελεί εξαίρεση. Όμως με την σωστή εκπαίδευση και υγιείς επίγνωση των κινδύνων, του χαρακτήρα και των στόχων σας ο κίνδυνος είναι ελάχιστος σε αυτήν την εμπειρία.

To παραπέντε δεν είναι κάτι που μπορείς να το μάθεις μόνος σου. Η συμβολή ενός ή περισσότερων πολύ έμπειρων πιλότων – εκπαιδευτών είναι η μόνη που θα γύρει την ζυγαριά προς την απόλυτη ασφάλεια. Γιατί ο κίνδυνος είναι προβλέψιμος και διαχειρίσιμος αλλά μόνο γι΄ αυτόν που τον γνωρίζει.

Πώς θα το μάθετε

Ένας σημαντικός αριθμός σχολών και εκπαιδευτών σε Αττική και επαρχία αναλαμβάνει να σας… μεταδώσει το μικρόβιο, επιστρατεύοντας τις δοκιμαστικές πτήσεις εθισμού –οι οποίες είναι πτήσεις που γίνονται σε διθέσιο αλεξίπτωτο συνοδεία πεπειραμένου πιλότου και στις οποίες εσείς το μόνο που κάνετε είναι να απολαμβάνετε τη διαδρομή και να αποφασίζετε αν θα θέλατε να ασχοληθείτε περαιτέρω με το άθλημα– και στη συνέχεια να σας μυήσει στα μυστικά του.

Η πτήση εθισμού με εκπαιδευτή (tandem) είναι σχεδόν δυνατή για τους πάντες. Για να εκπαιδευτείτε να πετάτε μόνοι σας πρέπει να μπορείτε να τρέξετε μερικά μέτρα για την απογείωση και κατά την προσγείωση να έχετε το ψυχικό σθένος να σταθείτε στα πόδια σας και να αντέξετε ένα άλμα στην δυσκολότερη περίπτωση σαν να πηδούσατε από το ύψος του καναπέ σας.

Η βασική εκπαίδευση στις περισσότερες σχολές διαρκεί περίπου 2 μήνες –για την ακρίβεια, οκτώ Σαββατοκύριακα θεωρητικών και πρακτικών μαθημάτων. Καθ’ ότι η σαιζόν του αλεξιπτώτου πλαγιάς στην Ελλάδα ξεκινά, θεωρητικά τουλάχιστον, στις αρχές Μαρτίου και τελειώνει περί τα μέσα Νοεμβρίου, οι συνήθεις μήνες έναρξης των μαθημάτων είναι ο Απρίλιος, ο Ιούνιος και ο Σεπτέμβριος –χωρίς αυτό να είναι απόλυτο, δεδομένου του βασικότατου παράγοντα καιρού, που ειδικά τα τελευταία χρόνια δεν είναι πάντα απαγορευτικός κατά τους χειμερινούς μήνες.

Με την ολοκλήρωση της εκπαίδευσής σας, δίνετε τις εξετάσεις –γραπτές, προφορικές και πρακτικές– που προβλέπει η Ελληνική Αεραθλητική Ομοσπονδία, στις οποίες αν επιτύχετε παίρνετε την άδεια χειριστού του επιπέδου σας και αν έχετε κολλήσει με το άθλημα –πράγμα πολύ πιθανό– συνεχίζετε στο επόμενο επίπεδο εκπαίδευσης. Οι κατηγορίες διπλωμάτων είναι τρεις: Πιλότος Λέσχης (Π.Λ.), για όσους μετά τη βασική εκπαίδευση πετάνε τακτικά, Πιλότος (Π), για τους πιλότους που έχουν αποκτήσει εμπειρία με συχνές πτήσεις και Πεπειραμένος Πιλότος (Π.Π.), για τους πλέον έμπειρους πιλότους με αγωνιστικές βλέψεις.

Για τη συμμετοχή σας σε κάποιο πρόγραμμα εκπαίδευσης αρχαρίων απαιτείται μόνο ένα πιστοποιητικό υγείας, η εγγραφή σε κάποιο σωματείο –η οποία γίνεται εύκολα, κατόπιν συνεννόησης με τη σχολή ή τον εκπαιδευτή σας– και, βέβαια, μερικά ελεύθερα Σαββατοκύριακα και πολλή όρεξη.