Οι «χρυσοί» κανόνες για τη μετακίνηση των παιδιών με ΙΧ

Σε πολύ μεγάλο ποσοστό, που αγγίζει το 100%, τα παιδιά δεν ταξιδεύουν σωστά ή με ασφάλεια όταν ταξιδεύουν με αυτοκίνητο.

Αυτό κατέδειξε η μελέτη που έκανε η βρετανική οργάνωση Child Seat Safety.

Δεν έχει να κάνει μόνο με το αν χρησιμοποιούν οι γονείς παιδικό καθισματάκι, αλλά με μια σειρά από άλλα λάθη που είτε τα κάνουν κατ’ εξακολούθηση, είτε το έχουν κάνει έστω και για μία φορά.

Για παράδειγμα, η συγκεκριμένη μελέτη επισημαίνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις χρησιμοποιείται ένα ανεπαρκές σύστημα συγκράτησης σε περίπτωση ατυχήματος ή βίαιου φρεναρίσματος με αποτέλεσμα τα παιδιά να μην συγκρατούνται σωστά.

Σύμφωνα με τις αρμόδιες υπηρεσίες οδικής ασφάλειας στην Ισπανία, η διαφορά μεταξύ σωστής και εσφαλμένης χρήσης του παιδικού καθίσματος μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο ατυχήματος κατά 75% και τους τραυματισμούς κατά 90%. Αρκεί να υπάρξουν μια σειρά από κανόνες οι οποίοι πρέπει να τηρούνται ευλαβικά από τους γονείς.

Πρώτα από όλα, οι γονείς-οδηγοί θα πρέπει να χρησιμοποιούν πιστοποιημένο παιδικό κάθισμα, σύμφωνα με το ύψος και το βάρος. Η ηλικία μόνο δεν καθορίζει τον τύπο καθίσματος που θα χρησιμοποιηθεί, αλλά το βάρος και το ύψος του παιδιού.

Σύμφωνα με τον Javier Luzón, ο οποίος είναι αρμόδιος για το τμήμα ανάπτυξης ασφάλειας οχημάτων στη Seat «είναι ζωτικής σημασίας να χρησιμοποιήσουμε ένα παιδικό κάθισμα από την κατάλληλη κατηγορία, καθώς το σχέδιο του καθενός ανταποκρίνεται στις ειδικές απαιτήσεις προστασίας των παιδικών σωμάτων».

Το παιδικό κάθισμα πρέπει να μπαίνει μόνο στα πίσω καθίσματα. Παρότι το κάθισμα του συνοδηγού είναι εφοδιασμένο με σύστημα συγκράτησης παιδιών, συνιστάται να το χρησιμοποιείτε μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

Για παράδειγμα, όταν τα πίσω καθίσματα είναι ήδη κατειλημμένα από άλλα παιδιά. Στην περίπτωση αυτή, ο αερόσακος πρέπει πρώτα να απενεργοποιηθεί και κατόπιν να τοποθετηθεί το παιδικό κάθισμα.

Το παιδικό κάθισμα θα πρέπει να στερεώνεται καλά και ο οδηγός να έχει διαβάσει πρώτα όλες τις οδηγίες εγκατάστασης. Η ευκολότερη και πιο βολική μέθοδος είναι το Isofix. Εάν το κάθισμα απαιτεί εγκατάσταση με τη ζώνη ασφαλείας, πρέπει ο γονέας να βεβαιωθεί ότι έχει μπει σωστά, να είναι σωστά συντηρημένη και να έχει μπει πρώτα ο ιμάντας στις ειδικές θέσεις υποδοχής.

Οι ιμάντες στα παιδικά καθισματάκια είναι συχνά αρκετά χαλαροί. Αυτό έχει ως συνέπεια να μπορούν σε ανύποπτη στιγμή τα παιδιά εν αγνοία τους να ελευθερώσουν τη ζώνη και τους ιμάντες, πράγμα που θα μπορούσε να οδηγήσει σε σοβαρές συνέπειες σε περίπτωση σύγκρουσης. Οι ιμάντες πρόσδεσης πρέπει να σφίγγονται και να προσαρμόζονται στενά στο σώμα.

Σε περίπτωση μετωπικής σύγκρουσης, ο λαιμός του μωρού δεν μπορεί να στηρίξει το βάρος του κεφαλιού. Αυτός είναι ο λόγος που τα καθίσματα έχουν σχεδιαστεί για να «κοιτούν» προς τα πίσω.

Είναι υποχρεωτικό να έχετε το κάθισμα στραμμένο προς τα πίσω τουλάχιστον μέχρι το παιδί να φτάσει την ηλικία των 15 μηνών και μπορεί να παραμείνει σε αυτή τη θέση μέχρι το ύψος των παιδιών να φτάσει τα 105 εκατοστά, όπως προβλέπεται από τον κανονισμό ECE R129.

Οι μετακινήσεις από το σπίτι στο σχολείο αντιπροσωπεύουν την υψηλότερη συχνότητα επικίνδυνης συμπεριφοράς από πλευράς γονέων.

Σύμφωνα με έρευνα που δημοσίευσε το Royal Automobile Club της Ισπανίας, το 37% των οδηγών παραδέχονται ότι σε ορισμένες περιπτώσεις μεταφέρουν παιδιά χωρίς παιδικό κάθισμα.

Για ταξίδια που διαρκούν μόνο λίγα λεπτά, πολλά παιδιά τοποθετούνται απλά στα πίσω καθίσματα, ενώ φορούν ακόμα ένα παλτό ή ακόμα και ένα σακίδιο, το οποίο εμποδίζει τη ζώνη να παραμείνει αγκαλιασμένη στο σώμα του παιδιού και μπορεί να εμποδίσει τη σωστή λειτουργία της.

Παρότι ο προορισμός βρίσκεται σε μικρή απόσταση, δεν θα πρέπει να παραγνωρίσουμε ότι ο κίνδυνος ελλοχεύει.

Οι αποσκευές και τα αντικείμενα που αφήνονται στα καθίσματα, ειδικά όταν είναι αρκετά βαριά μπορεί σε κάποια στιγμή να προκαλέσουν τραυματισμό σε περίπτωση απότομου φρεναρίσματος ή σύγκρουσης.

Η οδική παιδεία πάντα έπαιζε και εξακολουθεί να παίζει σημαντικό ρόλο στην αποφυγή ατυχημάτων.

Οι ζώνες ασφαλείας πρέπει να χρησιμοποιούνται από όλους. Τα παιδιά θα μιμηθούν τη συμπεριφορά των γονιών τους όταν τους βλέπουν να χρησιμοποιούν τις ζώνες ασφαλείας επειδή οι ενέργειες μιλούν πιο δυνατά από τα λόγια.

Τέλος, όποτε είναι δυνατόν, τα παιδιά πρέπει να απομακρύνονται από το αυτοκίνητο στο κάθισμά τους. Δεν θα πρέπει οι γονείς να τα παίρνουν στην αγκαλιά τους εκτός εάν υπάρχει άμεσος κίνδυνος.