Τα κατοικίδια στην τρίτη ηλικία χρειάζονται φροντίδα

Όπως και οι άνθρωποι, τα ζώα περνάνε από τα στάδια της ζωής, της ανάπτυξης, της ωριμότητας και της γήρανσης. Η μετάβαση από το ένα στάδιο στο άλλο είναι συχνά ασαφής και οι ιδιοκτήτες πρέπει να προσέχουν για να αναγνωρίσουν τα σημάδια που δείχνουν ότι το κατοικίδιό τους μεγάλωσε.

Τα γηρατειά δεν είναι ασθένεια

Λίγες δεκαετίες πριν τα κατοικίδια στην Ελλάδα δεν προλάβαιναν να γεράσουν. Η αλλαγή στις συνθήκες ζωής, η πρόοδος της κτηνιατρικής, αλλά και η αύξηση της ζωοφιλίας αύξησαν το μέσο όρο ζωής των ζώων. Η αλλαγή αυτή όμως δεν τροποποίησε το όριο πάνω από το οποίο ένας σκύλος ή μια γάτα θεωρούνται ηλικιωμένοι και είναι το 7ο έτος. Έχουμε λοιπόν πολύ περισσότερα ηλικιωμένα ζώα και πρέπει να μάθουμε καλύτερα τις ειδικές ανάγκες αυτής της ηλικίας.

Ποια σημεία χαρακτηρίζουν ένα ζώο ηλικιωμένο;

Οι εκφάνσεις της γήρανσης δεν είναι εύκολα αισθητές τα πρώτα χρόνια. Το πρώτο σημάδι της γήρανσης είναι μια γενική μείωση του επιπέδου δραστηριότητας. Υπάρχει τάση για ύπνο, μείωση του ενθουσιασμού για παιχνίδια και περιπάτους, μείωση ενδιαφέροντος για ότι συμβαίνει γύρω τους.

Τα ζώα γίνονται πιο ευαίσθητα στις ακραίες αλλαγές θερμοκρασίας, και οι αισθήσεις τους εξασθενούν. Η απώλεια ακοής και η επιδείνωση της όρασης είναι συνέπειες της γήρανσης. Το δέρμα χάνει την ευκαμψία του και το τρίχωμα την στιλπνάδα του.

Το ηλικιωμένο ζώο αλλάζει τις συνήθειες του. Ασκείται λιγότερο, κουράζεται πιο εύκολα, κοιμάται περισσότερο. Είναι αβέβαιο για τη δύναμη του, γι’ αυτό το λόγο επιζητεί περισσότερο την ανθρώπινη παρουσία, κάνει ακόμα και αταξίες που θα ταίριαζαν σε κουτάβι για να βρεθεί στο επίκεντρο της προσοχής μας. Αυτή η αλλαγή χαρακτήρα είναι η ακριβέστερη ένδειξη, πιο ακριβής και από κάθε ηλικιακό όριο, για το πέρασμα του ζώου στην 3η ηλικία. Σε βαθύ γήρας τα ζώα απομονώνονται και λίγο ενδιαφέρονται για τις αλλαγές στο περιβάλλον τους.

Ποια ιδιαίτερα προβλήματα έχουν τα ηλικιωμένα ζώα;

Τα ηλικιωμένα ζώα γίνονται εύκολα υπέρβαρα ή και παχύσαρκα, γεγονός που χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή. Εμφανίζουν προβλήματα με το στόμα τους -γρηγορότερα και σοβαρότερα όσα σιτίζονται με σπιτική διατροφή- που αν δεν διορθωθούν, οδηγούν σε προβλήματα του πεπτικού συστήματος  ή και της καρδιακής λειτουργίας. Ιδιαίτερα για την καρδιά, ο έντονος βήχας μετά τη σωματική άσκηση θα πρέπει να οδηγήσει γρήγορα το ζώο στον κτηνίατρο. Επίσης, απροθυμία του ζώου να ασκηθεί ή να κινηθεί μετά τον ύπνο είναι ενδεικτική προβλημάτων στις αρθρώσεις και πρέπει επίσης να προσεχθούν.

Ποια ιδιαίτερη φροντίδα χρειάζονται;

Αν και η γήρανση είναι αναπόφευκτη, οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων μπορούν να καθυστερήσουν την εκδήλωσή της με συνετή διαχείριση των ζώων όταν βρίσκονται στην ώριμη ηλικία. Οι ετήσιες επισκέψεις στον κτηνίατρο είναι η αρχή ενός προγράμματος καλής υγείας.

Κάθε ξαφνική αλλαγή στις συνήθειες του ζώου πρέπει να εξετάζεται με προσοχή. Η εύκολη ερμηνεία «γηρατειά» για κάθε πρόβλημα που δημιουργείται, στερεί συνήθως από κτηνιάτρους και ζώα πολύτιμο χρόνο στον οποίο αρκετά από τα προβλήματα θα μπορούσαν να λυθούν. Το ζώο στην 3η ηλικία έχει πολύ περισσότερους λόγους να επισκέπτεται τον κτηνίατρο. Αυτό όμως που συμβαίνει συνήθως είναι ότι η έλλειψη κινητικότητας των ζώων – άρα και έκθεσης σε εξωτερικούς κινδύνους – αποτρέπει τους ιδιοκτήτες τους από το να τα προσκομίζουν στα κτηνιατρεία για την ετήσια γενική εξέταση που συνοδεύει τον εμβολιασμό.

Η προσεκτική παρατήρηση των αλλαγών, η συνεργασία με τον κτηνίατρο, η γρήγορη προσαρμογή των συνθηκών στις οποίες ζει το ζώο ώστε να αντιστοιχούν στις ιδιαίτερες ανάγκες της ηλικίας του μπορεί να βοηθήσει το ζώο να μακροημερεύει χωρίς προβλήματα.

Η καλή διατροφή είναι επίσης ζωτικής σημασίας για την καλή υγεία σε όλες τις ηλικίες, έτσι οι ιδιοκτήτες θα πρέπει να αποφεύγουν τις αμφίβολης ποιότητας ζωοτροφές. Η άσκηση επίσης είναι σημαντική για τη διατήρηση του ζώου σε καλή κατάσταση.