Βοηθήστε το πρωτότοκο παιδί σας να υποδεχτεί το αδερφάκι του

Με τη γέννηση του δεύτερου παιδιού, το πρωτότοκο νιώθει πως χάνει την πρωτοκαθεδρία στο σπίτι. Πώς μπορούμε να διατηρήσουμε την ισορροπία στην οικογένεια ώστε να είμαστε όλοι ευτυχισμένοι;

Πώς θα αισθανόμασταν αν ο σύντροφός μας έφερνε στο σπίτι μια άλλη γυναίκα, ανακοινώνοντάς μας με χαρά πως… δεν αλλάζει κάτι, γιατί θα μας αγαπάει και τις δύο το ίδιο; Ακραίο το παράδειγμα, ενδεικτικό όμως για το πώς μπορεί ν’ αντιδράσει το πρωτότοκο παιδί μας όταν ξαφνικά φτάνει ένα μωρό, που διεκδικεί χώρο και χρόνο από εμάς. Ωστόσο, αν κάποιες στιγμές φαίνεται δύσκολο – έως ακατόρθωτο – να τα βοηθήσουμε ν’ αποκτήσουν καλή σχέση τελικά, με υπομονή και αγάπη θα τα καταφέρουμε.

Η προετοιμασία ξεκινά από την εγκυμοσύνη
Η δεύτερη εγκυμοσύνη μιας γυναίκας είναι συνήθως διαφορετική από την πρώτη. Μόνο που τώρα, στις δεκάδες αλλαγές που βιώνει, συναισθηματικές και σωματικές, προστίθεται η σκέψη για το πώς θ’ αντιμετωπίσει το (μέχρι πρόσφατα) μοναχοπαίδι την καινούργια άφιξη.

Καλό είναι η μαμά να μιλήσει στο μεγαλύτερο παιδί, με τρόπο ανάλογο της ηλικίας και του φύλου του. Επίσης, χρειάζεται το ζευγάρι να το προετοιμάσει και να το στηρίξει με αγάπη και αποδοχή. Όλα τα άλλα θα μπουν σιγά σιγά στη θέση τους, καθώς δεν υπάρχει λόγος η γυναίκα που γίνεται για δεύτερη φορά μητέρα να διακατέχεται από υπερβολικούς φόβους σ’ αυτή την τόσο σημαντική περίοδο της ζωής της. Αυτό που θα προτείναμε στη μητέρα είναι να κάνει πράγματα που την ευχαριστούν και να διατηρεί την ηρεμία της για τον εαυτό της, το παιδί που έχει και το παιδί που έρχεται.

Κι ο μπαμπάς στο προσκήνιο
Με τον ερχομό του δεύτερου παιδιού, ο ρόλος του πατέρα μεγαλώνει. Αλλάζοντας πάνα στο μωρό ή λέγοντας μια ιστορία, μοιράζεται την καθημερινότητα της οικογένειας, ενώ κερδίζει κι ο ίδιος από τη στενή επαφή με τα παιδιά του. Έτσι, και εκείνα τον γνωρίζουν και τον αγαπούν περισσότερο. Καλό είναι μάλιστα ν’ ασχολείται μαζί τους όχι… υπό το άγρυπνο βλέμμα της μαμάς, προκειμένου ν’ αναπτύξει τους δικούς του κώδικες επικοινωνίας.

Η ζήλια είναι φυσιολογική
Ένας τρόπος αντιμετώπισης είναι η αποδοχή της. Διακρίνουμε τη διαφορά της ζήλιας από το φθόνο: μπορεί ν’ αγαπάτε και ταυτόχρονα να ζηλεύετε κάποιον. Δώστε στο παιδί σας να καταλάβει ότι είναι φυσιολογικό μερικές φορές να ζηλεύει το μωρό και, παράλληλα να το αγαπάει, αφού κάτι τέτοιο συμβαίνει σε όλους. Βοηθήστε το να εκφράσει αυτό που νιώθει, χωρίς ενοχές.