Ο σκύλος στην 3η ηλικία

Η μικρή τριχωτή μπάλα που αναστάτωνε το σπίτι με τις φάρσες και τις σκανδαλιές της, έχει πια μεγαλώσει. Η υπερκινητικότητα και ο ενθουσιασμός που μας προκάλεσαν γέλιο αλλά και οργή κάποιες φορές, έχουν τώρα αντικατασταθεί από την ηρεμία και τον ύπνο.

Καθώς τα χρόνια περνούσαν, άρχισε να μεγαλώνει, να γερνάει. Τα τρεχαλητά έγιναν πιο σπάνια, λιγότερο μακρινά.

Η ζωντάνια και η τρέλα χάθηκαν, έμεινε το χτύπημα της ουράς για να εκφράσει ο φίλος μας την χαρά του, αφήνοντας έναν χαρακτήρα λίγο γκρινιάρη, γιατί ο σύντροφός μας δεν έχει πλέον τις ίδιες δυνατότητες όπως παλιά, έχει όμως την ανάγκη να νιώθει την αγάπη μας και το χέρι μας στο κεφάλι του, για να συνεχίσει την ζωή του με την βοήθειά μας.

Πότε πρόλαβε να γεράσει;

Δίπλα μας, οι σκύλοι φαίνεται πως ζουν πολύ γρήγορα και αναπόφευκτα δεν μπορούμε να επωφελούμαστε για πάντα από την τρελή ζωτικότητα της νεαρής τους ηλικίας. Βαδίζοντας προς την 3η ηλικία, με όλες τις αλλαγές στο σώμα και τον χαρακτήρα τους, χρειάζονται περισσότερο ενδιαφέρον από εμάς όταν γερνούν και φροντίζουν να μας το δείχνουν.

Το πόσο γέρασε ο σκύλος μας, εξαρτάται από τη ράτσα και το μέγεθός του. Ο μέσος όρος της ζωής ενός σκύλου είναι περίπου στα δώδεκα χρόνια. Στην ώριμη ηλικία φτάνουν περίπου στον 6ο χρόνο της ζωής τους, όμως τα μικρόσωμα σκυλιά έχουν περισσότερες πιθανότητες να ζήσουν για πιο πολλά χρόνια, από τα μεγαλόσωμα.

Στα οκτώ του χρόνια, ένα γιορκσάιρ είναι ακόμα παιδί, ενώ ένας μολοσσός θεωρείται «παππούς». Ένα τσιουάουα μπορεί να φτάσει τα δεκαεννέα χρόνια. Οι μεσαίου μεγέθους σκύλοι, μπορεί να φτάσουν μέχρι τα δεκαπέντε, όμως για ένα μπόξερ, είναι δύσκολο να καταφέρει να φτάσει σε αυτή την ηλικία. Τα σκυλιά που δεν ασκούνται και που τρώνε υπερβολικά, κινδυνεύουν να μην φτάσουν σε μεγάλη ηλικία λόγω προβλημάτων υγείας.

Η ηλικία των γηρατειών είναι όπως φαίνεται πολύ σχετική, γιατί παίζει ρόλο ο τρόπος ζωής, η διατροφή και αρκετές ακόμη παράμετροι.

Μην ψάχνετε για άσπρες τρίχες στο τρίχωμα του σκύλου σας, γιατί δεν είναι απαραίτητο πως θα αποκτήσει άσπρες τρίχες. Ειδικότερα αν είναι ανοιχτόχρωμος μπορεί να μην φανεί ποτέ, αντίθετα με ένα μαύρο σκύλο που μπορεί να δείξει τις άσπρες τρίχες από πολύ νωρίς (πολλές φορές ακόμη και μετά τον τέταρτο χρόνο της ζωής του). Η απώλεια της τρίχας επίσης δεν προαναγγέλλει τα γηρατειά, γιατί οι ηλικιωμένοι σκύλοι, συχνά χάνουν λιγότερη τρίχα από τους νέους και έχουν πυκνότερο τρίχωμα, όμως καθόλου γυαλιστερό.

Τα δόντια μπορούν να μας δείξουν την ηλικία, αλλά σε σπάνιες περιπτώσεις τα δόντια ξεγελούν. Όσα ζώα παίζουν ή έπαιζαν με πέτρες, θα δείξουν γρήγορα την φθορά στα δόντια τους, η οποία όμως μπορεί να μην φανεί αν το ζώο φροντίζεται κατάλληλα. Ο λόγος είναι ότι τα δόντια πιάνουν εύκολα πέτρα ακόμα και στις μικρές ηλικίες και αν δεν προσέξουμε, μπορεί τα ούλα να χαλαρώσουν και να χάσουν δόντια. Στα αδέσποτα ζώα, συνήθως καταλαβαίνουμε την ηλικία του ζώου βλέποντας αν είναι περίπου ενός-δύο ή τριών-τεσσάρων ετών. Την ηλικία δεν μπορούμε να την ξέρουμε ακριβώς όταν ξεπεράσουν το 10ο έτος της ηλικίας τους. Τότε απλά ξέρουμε πως είναι «πάνω από δέκα ετών».

Απώλειες και δυστυχίες

Ένας σκύλος που έχει καλή υγεία και φροντίδα εύκολα μπορεί να κρύψει την ηλικία του και να ελπίζει πως θα ζήσει πολύ περισσότερο. Είναι αδύνατο να αποφύγουμε το πέρασμα του χρόνου και όταν ο σκύλος μας γεράσει, οι ικανότητές του, σε διάφορους τομείς, αρχίζουν να μειώνονται.

Από τις πρώτες απώλειες είναι η μείωση της όρασης και της ακοής. Χωρίς να το καταλάβουμε, στην αρχή ο κρυσταλλοειδής σκουραίνει προοδευτικά. Είναι καταρράκτης που δεν πρέπει να τον συγχέουμε με τον κληρονομικό καταρράκτη που μπορεί να προσβάλλει και νεαρούς σκύλους. Η όραση των σκύλων, που δεν είναι και η πιο ανεπτυγμένη τους αίσθηση, προσαρμόζεται στις καινούργιες συνθήκες και για να καλύψουν και την απώλεια της ακοής αναπτύσσουν περισσότερο την όσφρηση, που αυτή δεν τους εγκαταλείπει ποτέ.

Οι κίνδυνοι

Την απώλεια της ακοής δείχνουν σαν να μην την αντιλαμβάνονται. Οι ήχοι φαίνονται να φτάνουν εξασθενημένοι και μπορεί μάλιστα και να νιώθουν καλύτερα με την καινούρια αυτή κατάσταση, ιδιαίτερα τα σκυλιά που ζουν σε πόλεις. Για το λόγο αυτό μπορεί και να δείχνουν απροθυμία να απαντούν στα καλέσματά μας. Όταν η ζωή λιγοστεύει, μπορεί κανείς να είναι πιο ανεκτικός με το ζώο του, θα πρέπει όμως να είμαστε πολύ προσεκτικοί γιατί η σύγχρονη απώλεια ακοής και όρασης μπορεί να αποβεί πολύ επικίνδυνη για ένα ηλικιωμένο ζώο.

Εκτός από τα προβλήματα της ακοής και της όρασης, μπορεί να υποφέρουν και από άλλες παθήσεις, που οφείλονται στο γηρασμό των οργάνων, όπως διαβήτη, αρθρίτιδα, καρδιακή ή νεφρική ανεπάρκεια κ.α. Οι δραστηριότητες του φίλου μας, θα αλλάξουν αν υποφέρει από κάποια από αυτές τις αρρώστιες. Αν πρόκειται για σκύλο με κυριαρχικό χαρακτήρα, η θέση του αρχηγού, ακόμα και στο σπίτι, κινδυνεύει να χαθεί, γιατί αν υπάρχουν άλλοι σκύλοι στην οικογένεια, πολύ σύντομα θα αντιληφθούν πως χάνει τις ικανότητες του και θα θελήσουν να του πάρουν τη θέση. Εξασθενημένος ο γέρικος σκύλος θα έχει τεράστιες δυσκολίες για να διατηρήσει τη θέση του και θα ακολουθούν μάχες που μπορούν να αποβούν μοιραίες γι’ αυτόν. Στην ελεύθερη κατάστασή του ο γέρικος σκύλος δεν ψάχνει πια για πολλές επαφές με τους ομοίους του και γι’ αυτό το πρόβλημα δεν είναι τόσο σημαντικό. Το γέρικο σκυλί δεν έχει πια όρεξη για παιχνίδια, αλλά προτιμάει να κάθεται και να κάνει μια ήσυχη ζωή με το αφεντικό του. Τα υπόλοιπα σκυλιά σπάνια έρχονται να ενοχλήσουν ένα γέρικο ζώο, γιατί ξέρουν από την μυρωδιά τι συμβαίνει.

Άσκηση και Παιχνίδι

Το ηλικιωμένο σκυλί ενδιαφέρεται λιγότερο για τα βίαια παιχνίδια και τις μεγάλες σε διάρκεια βόλτες. Του κάνει καλό όμως να περπατάει και να ασκείται καθημερινά, αρκεί αυτή η άσκηση να είναι μετρημένη και καθημερινή.

Όπως είναι γνωστό, τα σκυλιά αγαπούν τη ρουτίνα, γι’ αυτό αν σας ζητάει να του πετάξετε τη μπάλα, κάντε το, αρκεί να μην είναι για πολλή ώρα, ούτε πολύ μακριά. Το βλέμμα του σίγουρα θα σας λύσει την απορία για το αν θέλει να παίξει ή όχι και πολλές φορές μπορεί να το ζητάει και επίμονα με γάβγισμα. Τις μικρές αυτές απολαύσεις, είναι κρίμα να τις στερηθεί, γι’ αυτό να του τις προσφέρετε, εξάλλου δεν είναι για πολλή ώρα.

Θα χρειαστεί ίσως περισσότερο χρόνο για να βρει τη μπάλα που πετάτε, αλλά σίγουρα θα του αρέσει αν του την κρύψετε, ακόμα και αν δυσκολευτεί να την βρει. Πρέπει να διατηρείτε το ενδιαφέρον του για τη ζωή, με τέτοιο τρόπο ώστε να τον ευχαριστεί κιόλας. Επίσης, αυτή η έστω και λίγη άσκηση κάνει καλό και στην μείωση του βάρους, πράγμα που συμβαίνει σε όλα τα γέρικα σκυλιά. Η άσκηση, βοηθάει και στην «γκρίνια» που μπορεί να εμφανιστεί λόγω ηλικίας, γιατί παίζοντας λίγη ώρα κάθε μέρα, τον βοηθάτε να διώξει τα νεύρα του και συνεπώς την ενοχλητική γκρίνια.

Κτητικότητα και Νευρικότητα

Η απώλεια της όρασης και της ακοής, απομονώνει το σκύλο από τον κόσμο. Συχνά, προστίθενται και τα προβλήματα των αρθρώσεων, τα αντανακλαστικά μειώνονται και νιώθει λιγότερη σιγουριά για τον εαυτό του και οτιδήποτε καινούριο. Δεν αντέχει πλέον τα πειράγματα των ξένων και των παιδιών και γρυλίζει με το παραμικρό ακόμη και σε άλλα ζώα της οικογένειας. Το αφεντικό του γίνεται πολλές φορές το μοναδικό σημείο της προσοχής του και απαιτεί περισσότερη προσοχή και στοργή. Έχει μεγάλη ανάγκη από επιβεβαίωση και προστασία, όπως όταν ήταν κουτάβι, γι’ αυτό και η 3η ηλικία δεν απέχει πολύ από την 1η, με την μόνη διαφορά πως τώρα δεν το σκάει όπως όταν ήταν κουτάβι. Είναι πολύ αφοσιωμένο στο αφεντικό του, με τόσο πάθος, που συχνά δεν το αντιλαμβανόμαστε. Κατά τη διάρκεια της κοινής τους ζωής ο σκύλος είχε την ευκαιρία να γνωρίσει το αφεντικό του από όλες τις πλευρές και ανάμεσά τους έχει δημιουργηθεί μεγάλη κατανόηση και έτσι ο σκύλος γίνεται κτητικός απέναντί του και μπορεί να υποφέρει αφάνταστα από τυχόν αδιαφορία ή έλλειψη κατανόησής του. Αυτό μπορεί να διαπιστωθεί εύκολα, αν υπάρχουν άλλα ζώα στην οικογένεια.

Η είσοδος νέου ζώου στο σπίτι θα πρέπει να γίνει με μεγάλη προσοχή, γιατί αντίθετα με ότι πιστεύεται από αρκετούς, το κουτάβι δεν θα «δώσει ζωή» στο γέρικο σκυλί αλλά θα το στεναχωρήσει και θα το ενοχλήσει. Τα σκυλιά ζηλεύουν πολύ και αυτό δεν διορθώνεται με την ηλικία, επειδή δεν λογικεύονται με το πέρασμα του χρόνου. Γι’ αυτό πρέπει να τους φερόμαστε με μεγάλη προσοχή.

Όταν το σκυλί μας είναι κουτάβι, είναι χαριτωμένο, μας κάνει να γελάμε και του τα συγχωρούμε όλα επειδή είναι μικρό. Όταν μεγαλώσει, γοητεύει με την ζωντάνια του και τον δυναμισμό του. Όταν όμως γεράσει και κανείς δεν του δίνει σημασία τα πράγματα δυσκολεύουν, γιαυτό θα πρέπει να σκεφτούμε πως έχουμε ζήσει μία ζωή πίστης και στοργής μαζί και πως δεν πρέπει να τον αφήσουμε τώρα, αλλά να τον προσέξουμε ιδιαίτερα σε αυτό το δύσκολο στάδιο της ζωής του.

Είμαστε ο πιστός του φίλος άλλωστε!