Η επιστήμη αποκαλύπτει γιατί οι γάτες είναι τόσο εκλεκτικές με το φαγητό τους
Οι γάτες κάνουν πολλά πράγματα που φαίνονται ανεξήγητα στους ανθρώπους. Φημίζονται για τις ιδιοτροπίες τους. Μια φήμη που τις συνοδεύει είναι ότι οι γάτες είναι ιδιότροπες και εκλεκτικές στο φαγητό. Μήπως όμως αυτό είναι τελικά ένας μύθος;
Σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό BMC Neuroscience, οι γάτες γεύονται τις πικρές γεύσεις με διαφορετικό τρόπο από τους ανθρώπους, και αυτό μπορεί να ευθύνεται για την άποψη που έχουμε ότι είναι επιλεκτικές στις διατροφικές τους συνήθειες.
Συγκρίνοντας τους υποδοχείς στις γλώσσες γατών και ανθρώπων, οι ερευνητές βρήκαν ότι οι γάτες είναι πολύ ευαίσθητες σε μια ουσία, που ονομάζεται δενατόνιο και λιγότερο ευαίσθητες στο φυτό της αλόης και στη σακχαρίνη.
Η έρευνα αυτή παρέχει μια πρώτη ματιά σε ό,τι έχει να κάνει με το πώς οι κατοικίδιες γάτες αντιλαμβάνονται την πικρή γεύση στο φαγητό σε μοριακό επίπεδο. Η ικανότητα να ανιχνεύσουν τα μικρά χημικά πιστεύεται ότι εξελίχθηκε στις γάτες, χάρη στη χρησιμότητά της για να αποφεύγουν τις τοξικές ουσίες που συχνά υπάρχουν σε διάφορα φυτά.
Στην άγρια φύση, οι γάτες είναι σχεδόν αποκλειστικά σαρκοφάγες όπως όλα τα αιλουροειδή. Εκεί, μια πικρή γεύση μπορεί να εντοπίζει τα τρόφιμα που πιθανόν να είναι βλαβερά, όπως το χαλασμένο κρέας. Αλλά οι κατοικίδιες γάτες μπορεί να έρθουν αντιμέτωπες με δυσάρεστες γεύσεις στα τρόφιμα ή τα φάρμακα τους, επειδή αυτά αναμιγνύονται, με φυτικά συστατικά και εκχυλίσματα τα οποία να έχουν πικρή γεύση. Αν και οι ερευνητές γνωρίζουν ότι οι γάτες καταλαβαίνουν την πικρή γεύση σε διάφορα πράγματα, δεν είναι σίγουροι πώς τα γούστα τους διαφέρουν από τις ανθρώπινες προτιμήσεις.
Οι ερευνητές από φαρμακευτικές εταιρείες και κατασκευαστές τροφίμων μελέτησαν τη συμπεριφορά δύο διαφορετικών πικρών γεύσεων σε υποδοχείς γλώσσας γατών στο πλαίσιο κυτταρικών πειραμάτων. Εξέτασαν πόσο ανταποκρίνονταν στις πικρές ουσίες και συνέκριναν τα ευρήματά τους με αυτά από τους αντίστοιχους υποδοχείς στις γλώσσες ανθρώπων.
Σε σχέση με τον ανθρώπινο υποδοχέα, οι υποδοχείς στις γάτες βρέθηκε ότι ήταν δέκα φορές λιγότερο ευαίσθητος σε μια βασική πικρή ουσία, ενώ δεν ανταποκρίνονταν καθόλου σε μία άλλη. Όπως και ο ανθρώπινος υποδοχέας, αυτός από τις γάτες ενεργοποιούνταν από την πικρή ουσία αλοΐνη -που υπάρχει στο φυτό της αλόης- και από την ουσία δενατόνιο –η οποία χρησιμοποιείται για να αποτρέπει τα παιδιά και τα κατοικίδια από το να καταναλώνουν χημικά, όπως τα αντιψυκτικά, όμως ανταποκρίνονταν εντελώς διαφορετικά στις ουσίες αυτές.
Ο υποδοχέας των γατών είναι λιγότερο ευαίσθητος στην αλοΐνη και περισσότερο ευαίσθητος στο δενατόνιο σε σχέση με τον ανθρώπινο υποδοχέα της πικρής γεύσης στην ανθρώπινη γλώσσα. Ακόμη, δεν ήταν καθόλου ευαίσθητος στη σακχαρίνη, μια τεχνητή γλυκαντική ουσία που τείνει να αφήνει μια πικρή γεύση στους ανθρώπους.
Οι ερευνητές ελπίζουν ότι μια καλύτερη κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι γάτες αντιλαμβάνονται την πικρή γεύση μπορεί να τους βοηθήσει να παρασκευάσουν τρόφιμα και φάρμακα που ταιριάζουν καλύτερα στις γευστικές προτιμήσεις τους. Πράγμα που θα μπορούσε να κάνει το μύθο για τις εκλεκτικές στο φαγητό γάτες, ξεπερασμένο.
