Ως ιδιοκτήτες, οφείλουμε να είμαστε παρατηρητικοί ώστε να καταλάβουμε αν το ζώο μας παρουσιάζει κάποια αλλαγή στο τρίχωμά του που πρέπει να μας ανησυχήσει.
Υπάρχουν διάφορα μοτίβα απώλειας τρίχας όπως:
Αδύναμη τρίχα σε όλο το σώμα
Αδύναμη τρίχα στην πλάτη και στα πλευρά
Αδύναμη τρίχα γύρω από τα αυτιά
Αδύναμη τρίχα στο λαιμό
Αδύναμη τρίχα στην κοιλιά
Πλήρης απώλεια τρίχας στα πλευρά και στην ουρά, όπου μένει μόνο μία φούντα τριχώματος στην άκρη της (σαν λιοντάρι)
Κυκλικά μπαλώματα χωρίς καθόλου τρίχα
Καραφλή κοιλιά
Μπαλώματα χωρίς τρίχα στα μπροστινά πόδια, στο ύψος του καρπού
Μπαλώματα χωρίς τρίχα στα πίσω πόδια, πάνω από τον αστράγαλο
Απώλεια τρίχας στην πίσω πλευρά των πίσω ποδιών, κοντά στα γεννητικά όργανα
Υπάρχουν τόσο ιατρικά προβλήματα όσο και προβλήματα συμπεριφοράς που μπορεί να ευθύνονται για την απώλεια τριχών του ζώου μας. Αν η απώλεια τριχών συνοδεύεται από αλλαγές στη συμπεριφορά, ληθαργικότητα, απώλεια ή αύξηση βάρους, αυξημένη κατανάλωση νερού και αυξημένη ούρηση, τότε μπορεί να υπάρχει πρόβλημα στη λειτουργία ζωτικών οργάνων όπως το συκώτι, τα νεφρά κ.ά. Ένα ζώο μπορεί να χάνει τρίχα από άγχος, μετά από χειρουργείο, λόγω παρασίτων ή εξαιτίας κάποιου εμβολίου ή φαρμάκου. Οι ψύλλοι μπορεί να προκαλέσουν ψώρα αλλά και ένας τραυματισμός μπορεί να προκαλεί επίμονο γλύψιμο. Και τα δύο οδηγούν σε απώλεια τρίχας. Ακόμα, αλλεργίες, κάποια μόλυνση ή ορμονική διαταραχή μπορεί να κάνουν το αγαπημένο μας ζώο να χάνει τις τρίχες του.
Εκτός από το λεπτομερές ιστορικό του ζώου, χρειάζονται και ιατρικές εξετάσεις (βιοψία δέρματος, ξύσμα, εξέταση αίματος, ούρων κ.ά.) για να προσδιορισθεί η ακριβής αιτία. Ο κτηνίατρος επίσης θα πρέπει να εντοπίσει πώς ακριβώς χάνονται οι τρίχες, δηλαδή αν πέφτουν από μόνες τους ή το ζώο δαγκώνεται λόγω φαγούρας ή πόνου. Όταν η τρίχα πέφτει από μόνη της (έχει ρίζα με μικρό βολβό, κάτι που φαίνεται μόνο στο μικροσκόπιο), αυτό μας δείχνει ότι υπάρχει ασθένεια, ορμονικά ή ενδοκρινολογικά προβλήματα. Αντίθετα, όταν το ζώο βγάζει με τα δόντια του τις τρίχες του σημαίνει συχνότερα ότι το ζώο έχει παράσιτα, π.χ. ψύλλους ή προβλήματα συμπεριφοράς όπως άγχος.
Η θεραπεία διαφέρει ανάλογα με την αιτία και συνήθως χορηγούνται αντιβιοτικά. Ακόμα, μπορεί να γίνει ορμονική θεραπεία με συμπληρώματα, ενώ θα πρέπει να χρησιμοποιούνται υποαλλεργικά σαμπουάν (με υδροκορτιζόνη) για το μπάνιο του σκύλου μας. Ακόμα, μπορούμε να ενισχύσουμε το ζώο μας προσφέροντας του Ω-3 και Ω-6 λιπαρά οξέα (βρίσκονται στο λάδι σολωμού που μπορούμε να προμηθευτούμε από pet shops), αλλά και μία υγιεινή διατροφή με αντιοξειδωτικά, φρέσκο κρέας και λαχανικά.