Μαργαριτάρια. Ωδή στη θηλυκότητα

Το μαργαριτάρι προσδίδει στρογγυλάδα και φινετσάτη λάμψη σε κάθε κόσμημα. Κοσμεί βραχιόλια, καρφίτσες, σκουλαρίκια, περιδέραια. Μια πραγματική ενσάρκωση της κομψότητας, αυτή η πέτρα είναι μια ωδή στη θηλυκότητα.

Θησαυρός της θάλασσας, βασίλισσα του ωκεανού, από την αυγή του πολιτισμού τα μαργαριτάρια αφιερώνονται στις γυναίκες. Με την πάροδο του χρόνου έγιναν το σύμβολο της αγνότητας. Γεννιούνται σε στρείδι και αφήνονται στην φυσική τους μορφή αφού δεν επεξεργάζονται. Βρίσκονται με διάφορους χρωματισμούς – λευκό, κίτρινο, ροζ, χρυσό και γκρι. Υπάρχει ακόμη μεγάλη σύγχυση γύρω από τα μαργαριτάρια. Συνήθως διακρίνονται ως «αληθινά» ή «ψεύτικα» που σημαίνει ότι τα «αληθινά» είναι τα μαργαριτάρια που δημιουργήθηκαν από το όστρακο, ενώ τα «ψεύτικα» δημιουργήθηκαν από τον άνθρωπο. Αυτή είναι μια λανθασμένη αντίληψη.

Φυσικά μαργαριτάρια είναι εξαιρετικά σπάνια και για να βρεθεί ένα πρέπει να ανοιχτούν τουλάχιστον 15,000 στρείδια ! Ένα μαργαριτάρι γεννιέται στο εσωτερικό του στρειδιού από μια φυσική αντίδραση σε ξένο σώμα, (ένας κόκκος άμμου, ένα θραύσμα κογχυλιού, ένα μικρό κομμάτι κοραλιού) που εισχωρεί στο στρείδι. Το ξένο σώμα επιστρώνεται ώστε να απομονωθεί από το στρείδι και έτσι δημιουργείται ένα φυσικό μαργαριτάρι.

Καλλιεργημένα μαργαριτάρια δημιουργούνται σε στρείδια κατόπιν μιας πολύπλοκης μεθόδου όπου ένας μικρός πυρήνας τοποθετείται στο στρείδι, γύρω απ’ το οποίο το στρείδι επιστρώνει μαργαριτογόνο υλικό (nacre) ως άμεση αντίδραση. Συνεπώς η διαφορά μεταξύ των φυσικών και των καλλιεργημένων μαργαριταριών είναι ανάλογη με ένα αγριολούλουδο που μεγαλώνει φυσικά ή με σπόρο λουλουδιού που φυτεύεται σε θερμοκήπιο ώστε να μεγαλώσει το ίδιο λουλούδι – και τα δύο είναι ίδια εκτός από την ανθρώπινη παρέμβαση.

Καλλιεργημένα μαργαριτάρια παράγονται επίσης σε γλυκό νερό. Τα πρώτα εμπορεύσιμα μαργαριτάρια γλυκού νερού δημιουργήθηκαν το 1928 στην Ιαπωνία, σε περιοχή πλησίον του Kyoto, γνωστή ως Λίμνη Biwa. Έκτοτε η υψηλή ποιότητά τους έγινε το μέτρο σύγκρισης για τα μαργαριτάρια γλυκού νερού. Η λέξη «Biwa» έγινε συνώνυμο με την καλή ποιότητα καλλιεργημένων μαργαριταριών γλυκού νερού.

Τα μαργαριτάρια Νότιων Θαλασσών (South Sea Pearls) παράγονται νοτιότερα της Θάλασσας της Ιαπωνίας. Προέρχονται από Αυστραλία, Ινδονησία, Φιλιππίνες, και Ταϊτή. Τα μεγέθη τους γενικώς κυμαίνονται από 10mm-17mm, ενώ κάποια εξ’ αυτών μπορεί να έχουν διάμετρο 18-21mm. Το μεγαλύτερο καλλιεργημένο μαργαριτάρι μέχρι στιγμής φυλάσσετε στο Μουσείο Papeete και έχει διάμετρο 24mm!

Διάσημα μαργαριτάρια 

Φημισμένα είναι τα μαργαριτάρια που ψάρεψαν οι Ισπανοί conquistadors στην βόρεια ακτή της Βενεζουέλας, στα νησιά Cubagua και Margarita. Ένα κολιέ από αυτά τα μαργαριτάρια το Peregrina, προσφέρθηκε στην βασίλισσα της Ισπανίας. Συζητήθηκε όμως πάλι, όταν το απέκτησε ο ηθοποιός Richard Burton και το πρόσφερε στην σύζυγο του Elizabeth Taylor to 1969.

Μόλις η Λιζ Τέιλορ απέκτησε το Peregrina ανέθεσε στον οίκο Cartier και το έδεσε όπως φαίνεται στη φωτογραφία. Συνήθως το συνόδευε με το ζευγάρι σκουλαρίκια της φωτογραφίας που ήταν κατασκευασμένα από την Bulgari. Τελικά το Peregrina πουλήθηκε το 2011 σε δημοπρασία του οίκου Christie’s στην τιμή ρεκόρ των 11.842.500 δολαρίων!

Ένα άλλο κολιέ Margarita είχε προσφερθεί στην Jacqueline Kennedy από τον πρόεδρο της Βενεζουέλας, όταν αυτή με τον σύζυγο της John F. Kennedy, είχαν επισκεφθεί επίσημα την Βενεζουέλα.

Το μεγαλύτερο φυσικό μαργαριτάρι που έχει βρεθεί ποτέ, είναι το «μαργαριτάρι του Αλλάχ». Πήρε το όνομα του από τον ανώνυμο Φιλιππινέζο δύτη ο οποίος ήταν Μουσουλμάνος, και το βρήκε στο νησί Palauan των Φιλιππίνων, το 1934. Το μαργαριτάρι αυτό έχει βάρος 6,4 κιλά, και αναπτύχθηκε σε ένα μαλάκιο που έχει το όνομα Tridacna Gigas, το μόνο που μπορεί να φτάσει σε τέτοιο μέγεθος. Αυτό το μαργαριτάρι έχει ακόμα την ονομασία «Μαργαριτάρι του Lao-Tse”

Η αξιολόγηση των μαργαριταριών

Γενικώς τα παρακάτω κριτήρια χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση των μαργαριταριών:

Σχήμα
Το πιο περιζήτητο σχήμα μαργαριταριού είναι το στρογγυλό, αλλά τα τέλεια στρογγυλά μαργαριτάρια είναι σπάνια και ταυτόχρονα τα πλέον πολύτιμα.

Οι συνήθεις κατηγορίες σχημάτων είναι:

στρογγυλά,
ημιστρόγγυλα,
δάκρυ,
κουμπί,
μπαρόκ, (ακανόνιστο σχήμα)
ημιμπαρόκ,
κέσι (keshi) (ακανόνιστα μαργαριτάρια χωρίς πυρήνα), και
μαμπέ (mabe) (ημισφαιρικό μαργαριτάρι ενωμένο με το κέλυφος του στρειδιού).

Ενώ τα στρογγυλά μαργαριτάρια είναι μια επιθυμητή επιλογή για κολιέ, υπάρχει μεγάλη ζήτηση για μοναδικά σχέδια που επιδεικνύουν την ομορφιά όλου του φάσματος των σχημάτων των μαργαριταριών.

Μέγεθος
Το μέγεθος των μαργαριταριών μετριέται σε χιλιοστά μετρώντας την μικρότερη διάμετρο. Αν όλα τα υπόλοιπα κριτήρια (στιλπνότητα, καθαρότητα, σχήμα και χρώμα) είναι αντίστοιχα, τότε όσο μεγαλύτερο είναι το μαργαριτάρι τόσο πιο πολύτιμο.

Χρώμα
Το χρώμα ενός μαργαριταριού είναι γενετικά καθορισμένο από το ίδιο το στρείδι. Παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν το χρώμα είναι περιβαλλοντικά – όπως ο τύπος των ορυκτών και μεταλλευμάτων που υπάρχουν στο νερό.

Χρώματα που συνήθως αξιολογούνται από διαβαθμιστές μαργαριταριών είναι τα ακόλουθα : λευκό, ροζ, ασημί, μπλε, γκρι, κρεμ, κίτρινο, πράσινο, και χρυσό.

Στιλπνότητα
Αναφέρεται στην γυαλιστερή αντανάκλαση της επιφάνειας του μαργαριταριού, και διαβαθμίζεται ανάλογα με την λάμψη και δυνατότητα αντανάκλασης του φωτός. Όσο πιο καλή η κρυσταλλοποίηση του μαργαριτογόνου υλικού (nacre) τόσο καλύτερη η στιλπνότητα του μαργαριταριού. Η στιλπνότητα αποτελεί σημαντικό κριτήριο αξιολόγησης μαργαριταριών.

Καθαρότητα
Αναφέρεται στην «τελειότητα» της επιφάνειας του μαργαριταριού. Όσο καθαρότερη τόσο πιο πολύτιμη είναι. Η καθαρότητα του μαργαριταριού εξαρτάται από το μέγεθος και τον αριθμό λεκέδων ή εξογκωμάτων στην επιφάνειά του.

Το μαργαριτάρι γεννιέται στη φύση, και οι επιφανειακές ατέλειες δεν μπορούν να εξαλειφθούν. Η απόλυτη τελειότητα δημιουργείτε εντελώς τυχαία και είναι απίστευτα σπάνια.

Η φροντίδα και ο καθαρισμός των μαργαριταριών σας

Όντας οργανικής φύσεως, τα μαργαριτάρια μπορούν με το πέρασμα του χρόνου να εμφανίσουν σημάδια επιδείνωσης στην στιλπνότητα της επιφάνειάς τους. Οι σημαντικότεροι παράγοντες που συμβάλλουν είναι η υψηλή οξύτητα του ιδρώτα, ή κάποιων συστατικών στα καλλυντικά. Οξύ ουσίες μπορούν να εισβάλλουν στα μαργαριτάρια μέσω της κλωστής, συνεπώς θεωρείται φρόνιμο να ξαναδένονται περιοδικά.

Η καλή φροντίδα των μαργαριταριών όμως διατηρεί την λάμψη τους για πάρα πολύ καιρό. Ακολουθούν κάποιες συμβουλές:

– Μην κάνετε χρήση αρωμάτων ή καλλυντικών κοντά στα σημεία όπου τα μαργαριτάρια έρχονται σε επαφή με το σώμα σας.

– Να καθαρίζετε τα μαργαριτάρια σας με ένα καθαρό, μαλακό πανί αφού τα φορέσετε και φυλάξτε τα σε μπιζουτιέρα ντυμένη με ύφασμα.

– Πάνω απ’ όλα να θυμάστε πως φοράτε ένα θαύμα της υδάτινης φύσης. Απολαύστε το!