Τα έργα τέχνης στο χώρο σας

Η συλλογή έργων τέχνης για τη διακόσμηση του σπιτιού δεν αποτελεί -πλέον- στις μέρες μας ένα χόμπι για ολίγους και εκλεκτούς, αλλά μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα απασχόληση χωρίς … φοβερές επιπτώσεις στην τσέπη μας.

Αν αναλογιστούμε μάλιστα την πληθώρα των αξιόλογων εκθέσεων που πραγματοποιούνται στις πόλεις με έργα και τιμές για όλα τα βαλάντια, αλλά και τα νέα ταλέντα που αποφοιτούν από τις σχολές καλών τεχνών κάθε χρόνο, τότε αποδεικνύεται μαθηματικά ότι η μετατροπή του χώρου μας σε μικρή πινακοθήκη, εξαρτάται μόνο από το χρόνο και τη διάθεση μας για αναζήτηση.

Ακόμη κι αν δεν ξέρουμε τίποτα από τέχνη, μπορούμε να αρχίσουμε την επιλογή, ακολουθώντας το ένστικτό μας και το προσωπικό μας γούστο: η δική μας πινελιά είναι απαραίτητη, αφού πρόκειται για κάτι που θα βλέπουμε μπροστά μας κάθε μέρα.

Αν τα βρούμε … σκούρα, καλό θα ήταν να επισκεφθούμε μια γκαλερί ή έναν διακοσμητή, οι οποίοι μπορούν να μας συστήσουν καλλιτέχνες και να μας προτείνουν τεχνοτροπίες που θα ταιριάζουν στο χώρο μας. Για παράδειγμα, σε ένα σπίτι κλασικά διακοσμημένο, όσο μεγάλο κι αν είναι, δεν θα ταίριαζε ένα έργο με έντονα χρώματα σε μεγάλο καμβά, το οποίο θα έδειχνε θαυμάσιο σε ένα σπίτι λιτό, αφαιρετικό, με λίγα έπιπλα.

Επίσης, καλό θα ήταν να φροντίσουμε τα χρώματα του έργου να μην έρχονται σε έντονη αντίθεση με τα χρώματα του τοίχου και των επίπλων μας: το αποτέλεσμα θα ήταν οικτρό.

Η επιλογή του σωστού φωτισμού, ιδιαίτερα για τα γλυπτά, παίζει εξίσου σημαντικό ρόλο, καθώς ένα φωτιστικό είναι δυνατόν να αναδείξει, αλλά και να καταρρακώσει ένα έργο. Στις γκαλερί υπάρχουν τεχνητοί φωτισμοί κι έτσι τα έργα αναδεικνύονται με τον τρόπο που θέλει να τα παρουσιάσει ο καλλιτέχνης. Συνήθως χρησιμοποιούνται σποτάκια ή φωτισμός φθορίου, ανάλογα και με το είδος των έργων.

Το πρόβλημα αρχίζει όταν τα έργα μεταφέρονται στο σπίτι, όπου υπάρχουν και παράθυρα, οπότε ο συνδυασμός φυσικού και τεχνητού φωτός μπορεί να διαστρεβλώσει τελείως το αποτέλεσμα. Στην περίπτωση αυτή, η λύση θα ήταν η επιλογή ενός ουδέτερου φωτισμού και η τοποθέτηση των έργων σε σημεία που δεν «βλέπει» το ηλιακό φως.