Έχεις σκεφτεί πώς ξεκινούν οι περισσότερες εντάσεις στις σχέσεις;
Ο ένας από τους δύο έχει θυμό, νεύρα, κούραση, πικρία. Είναι αυτή η στιγμή που κάποιος εκρήγνυται ή θυμώνει, αδιαφορεί και έχει μία στάση που εκλαμβάνεται ως εχθρική.
Ένα παράδειγμα ανεξήγητα κακής στάσης είναι το tantrum των παιδιών. Όταν κλαίνε και ωρύονται επειδή πεινούν ή δεν έχουν κοιμηθεί καθόλου. Εκεί δείχνουμε απέραντη κατανόηση και συμπόνοια, και έτσι πρέπει. Τι γίνεται όμως όταν οι ενήλικες της ζωής μας δείχνουν αδιάφοροι, είναι μουτρωμένοι ή εκνευρίζονται όταν λέμε κάτι;
Αν και δεν έχουμε έρθει σε αυτή τη ζωή για να σώσουμε την ανθρωπότητα, υπάρχει ένα πολύ απλό πράγμα που δεν σκεφτόμαστε πριν ξεκινήσουν οι εντάσεις σε μία σχέση. Δεν ακολουθούμε την τεχνική της συναισθηματικής γενναιοδωρίας. Εν ολίγοις, το να μην πάρουμε προσωπικά αυτό που συμβαίνει εκείνη τη στιγμή και να ρωτήσουμε τον άλλο αν είναι εντάξει και τι μπορεί να κρύβεται πίσω από τη στάση του.
Όταν δείχνουμε κατανόηση και παύουμε να το παίρνουμε προσωπικά, κάνουμε καλό στην ψυχική μας ηρεμία. Δεν θυμώνουμε με το παραμικρό, δεν απαντάμε αμυντικά και ξέρουμε ότι μία κριτική δεν αφορά εμάς στην πραγματικότητα. Είναι κάτι βαθύτερο. Ίσως ο σύντροφός μας κάνει προβολή σε εμάς ένα δικό του θέμα. Και είναι κάτι που συνηθίζουμε όλοι οι άνθρωποι. Το ζητούμενο είναι να το αναγνωρίζουμε για να εξελίσσουμε τη σχέση εποικοδομητικά, και όχι επιθετικά.
Την επόμενη φορά που το ταίρι σου θα σε κατηγορήσει για κάτι ή ο συνάδελφος θα σου επιτεθεί για ένα λάθος στη δουλειά, τόλμησε να τον ρωτήσεις αν είναι όλα εντάξει και αν του συμβαίνει κάτι που δεν αφορά εσένα. Μπορεί να λάβεις απαντήσεις που δεν περίμενες ή να συναντήσεις ένα τείχος. Στο χέρι σου είναι το πώς θα διαχειριστείς την πορεία της σχέσης. Θα είσαι όμως εντάξει με τον εαυτό σου και θα έχεις δείξει ενσυναίσθηση.