Αλλεργική ρινίτιδα. Αντιμετώπιση με την ομοιοπαθητική

Η αλλεργική ρινίτιδα είναι μία κατάσταση υπερευαισθησίας του οργανισμού έναντι ορισμένων ουσιών ή φυσικών παραγόντων. Πρέπει να διακρίνουμε την αλλεργία από την αναφυλαξία.

Με τον όρο αλλεργία εννοούμε την κληρονομική κατάσταση υπερευαισθησίας του οργανισμού, ενώ με τον όρο αναφυλαξία εννοούμε την επίκτητη υπερευαισθησία του οργανισμού.

Η αλλεργική αντίδραση είναι το προϊόν ένωσης αντιγόνου – αντισώματος. Το αντιγόνο συνήθως είναι πρωτεΐνη που μπαίνει στον οργανισμό με την αναπνευστική οδό, την πεπτική, την παρεντερική ή κατόπιν επαφής στο δέρμα ή τον βλεννογόνο ή σχηματίζεται μέσα στον οργανισμό.

Με την είσοδο του αντιγόνου (αλλεργιογόνου) σχηματίζονται ειδικά αντισώματα που κυκλοφορούν στο αίμα ή καθηλώνονται στα κύτταρα. Με την ένωση αντιγόνου αντισώματος προκαλείται αλλεργική αντίδραση, που εκδηλώνεται με την έκκριση ισταμίδης ή άλλων παρόμοιας δράσης ουσιών (σεροτονίνη, ηπαρίνη κλ.π.)

Παράγοντες που ενοχοποιούνται για την αλλεργική αντίδραση είναι η κληρονομικότητα, οι ενδοκρινείς αδένες, η αστάθεια του νευροφυτικού συστήματος, οι ψυχολογικοί παράγοντες και η τοπική ευαισθησία.

Η αλλεργική ρινίτιδα προσβάλει το 10-20% του πληθυσμού και την κατατάσσουν στην 6η κατά σειρά χρόνια νόσο. Η συχνότητα της παρουσιάζει ταχεία αύξηση σε κάθε ηλικία, φυλή και κοινωνικό περιβάλλον.

Η πιθανότητα να έχει κάποιος αλλεργική ρινίτιδα αυξάνεται κατά 30% όταν ο ένας γονιός έχει αλλεργική νόσο και ακόμα πιο πολύ αν και οι δύο γονείς έχουν τέτοια. Τα τελευταία χρόνια λόγω της μόλυνσης του περιβάλλοντος από την αλόγιστη χρήση των φυτοφαρμάκων η συχνότητα εμφάνισης της ρινίτιδας έχει αυξηθεί πολύ, κυρίως σε περιοχές με την έντονη καλλιέργεια φυτών και δένδρων.

Έχουμε δύο μορφές ρινίτιδας, την εποχική αλλεργική ρινίτιδα ή πυρετό εκ χόρτου και την μη εποχική ρινίτιδα.

Η εποχική αλλεργική ρινίτιδα

Η εποχική αλλεργική ρινίτιδα προκαλείται από την γύρη σε ορισμένες εποχές του έτους και κυρίως την Άνοιξη και το Φθινόπωρο. Η κατάσταση χαρακτηρίζεται με αίσθημα καύσους στη μύτη και τον φάρυγγα, επακολουθούν πταρμοί, που μπορούν να συνεχισθούν επί ώρες ή ημέρες και να εξαντλήσουν τον ασθενή. Υπάρχει άφθονη ρινόρροια ορώδης που αναγκάζει τον ασθενή να καθαρίζει συνέχεια τη μύτη του με επακόλουθο να ερεθιστεί η μύτη και το άνω χείλος. Τα μάτια είναι κόκκινα και παρουσιάζεται δακρύρροια. Ο βλεννογόνος της μύτης είναι διογκωμένος και υπάρχει έντονη ρινική συμφόρηση με αποτέλεσμα ο ασθενής να μην μπορεί να αναπνεύσει φυσιολογικά, αναγκάζεται να ανοίξει το στόμα του, να ξεραίνεται ο φάρυγγας με αποτέλεσμα να βήχει. Λόγω συμφόρησης των μετωπιαίων κόλπων, μπορεί να υπάρχει μετωπιαία κεφαλαλγία.

Η μη εποχική αλλεργική ρινίτιδα

Αυτή εμφανίζεται σ’ οποιαδήποτε περίοδο του έτους. Αιτίες είναι: η σκόνη, οι τροφές, τα φάρμακα, διάφορα βακτηρίδια κ.α. Τα συμπτώματα εμφανίζονται μόλις ξυπνήσει ο ασθενής και σηκωθεί από το κρεβάτι. Το κυριότερο ενόχλημα είναι η ρινική απόφραξη με επακόλουθο την δυσκολία στην αναπνοή. Συχνά η ρινική απόφραξη αφορά τον ένα ρώθωνα και αυτή εναλλάσσεται από τον ένα ρώθωνα στον άλλον.

Η νοσηρότητα της αλλεργικής ρινίτιδας προκαλείται τόσο από την ίδια την νόσο, όσο και από τις επιπλοκές της, όπως η ιγμορίτιδα, η καταρροϊκή ωτίτιδα, η δυσοσμία του στόματος, η ανοσμία, οι διαταραχές του ύπνου, η ασθματική βρογχίτιδα και πολλές φορές η ανάπτυξη πολυπόδων στις ρινικές κοιλότητες.

Ποια είναι η θεραπευτική αγωγή στην προκειμένη περίπτωση:

Η πιο αποτελεσματική θεραπεία θα ήταν ο ασθενής να αποφύγει Το αλλεργιογόνο που προκάλεσε την κατάσταση. Αυτό όμως είναι αδύνατο όσα μέτρα και να πάρει κανείς είναι ακατόρθωτη η τελεία απομόνωση του ατόμου από το αλλεργιογόνο.

Σ΄ αυτές τις περιπτώσεις βοηθά η απευαισθητοποίηση η οποία συνίσταται στην χορήγηση υποδερμικός διαλυμάτων αλλεργιογόνου -αφού έχουν προηγηθεί τα διάφορα test από τον αλλεργιολόγο και έχει βρεθεί το αλλεργιογόνο που προκαλεί την ύλη κατάσταση – η απευαισθητσποίηση βέβαια δεν είναι άμοιρος κινδύνων. Η ανοσοθεραπεία όμως είναι μία θεραπευτική μέθοδος μακροχρόνια (4 ή και περισσότερα χρόνια). Οι υποδόριες αυτές ενέσεις εξασφαλίζουν προστασία για 4-6 μήνες, βοηθάνε δε μόνο έναντι ενός αλλεργιογόνου όμως είναι εξαιρετικά σπάνιο ένας ασθενής να είναι αλλεργικός μόνο σε ένα αλλεργιογόνο.

Η χρήση αντισταμινικών αποτελεί την πλέον οικονομική και συχνά ικανοποιητική λύση, όμως, η θεραπεία είναι καθαρά συμπτωματική. Θεραπεύουμε το σύμπτωμα και όχι την νόσο και οι παρενέργειες της είναι η υπνηλία. Η χορήγηση κορτιζόνης πρέπει να γίνεται προσεκτικά και σε μικρό χρονικό διάστημα, για να αποφεύγονται οι σοβαρές παρενέργειές της.

Τι μπορεί να προσφέρει η Ομοιοπαθητική στην προκειμένη περίπτωση;

Στην Ομοιοπαθητική θεραπεία, ο κάθε άρρωστος παίρνει το δικό του φάρμακο. Ανάλογα με το ιστορικό του ασθενούς που αφορά και τα τρία του επίπεδα πνευματικό – ψυχικό -σωματικό, βρίσκουμε ένα φάρμακο που αρμόζει στον ασθενή, διαφορετικό για κάθε ασθενή, παρ’ όλο που η κλινική εικόνα είναι ίδια σχεδόν σ’ όλους τους ασθενείς και αυτό το ένα φάρμακο θα διορθώσει ην κατάσταση. Θα λέγαμε πως η Ομοιοπαθητική είναι πολύ επίκαιρη στις μέρες μας με την ανάγνωση του DNA. Οι επιστήμονες συμφωνούν ότι στο εξής η θεραπεία των ανθρώπων θα είναι εξατομικευμένη, σύμφωνα με το DNA του καθενός. Η Ομοιοπαθητική αναγνωρίζει από το σύνολο των συμπτωμάτων του αρρώστου τις προδιαθέσεις του που είναι εγγεγραμμένες στο DNA του και τις θεραπεύει με το όμοιο φάρμακο του, ήπια και χωρίς παρενέργεια.

Είναι πολλά τα ομοιοπαθητικά φάρμακα που θα μπορούσαμε να χορηγήσουμε, προερχόμενα είτε από το ζωικό, το φυτικό ή το ορυκτό βασίλειο.

Οι διάφορες στατιστικές μελέτες που έχουν γίνει κατά καιρούς για την θεραπεία της αλλεργικής ρινίτιδας με την Ομοιοπαθητική αγωγή έχουν δείξει άριστα αποτελέσματα. Ένα αρκετά σημαντικός αριθμός ασθενών παρουσίασε βελτίωση με το πρώτο φάρμακο που χορηγήθηκε. Στην γλώσσα των Ομοιοπαθητικών αυτός ο αριθμός αφορά ασθενείς που δεν εμπλέκονται μιάσματα.

Ασθενείς που πήγανε καλά με την Ομοιοπαθητική και σε κάποιο χρονικό διάστημα υποτροπιάσανε, οφειλόταν στο γεγονός ότι παρεμβλήθηκε κάποιος έντονος στρεσογόνος παράγοντας: ψυχολογικός, κατάχρηση καφέ, αλκοόλ, ναρκωτικών ουσιών ή μετά από χειρουργική επέμβαση. Ο χρόνος αποθεραπείας κυμαίνεται από μήνες όπου δεν υπάρχει έντονη κληρονομική επιβάρυνση μέχρι μακρύτερο χρονικό διάστημα. Με την Ομοιοπαθητική αγωγή οι εξάρσεις ελαττώνονται σημαντικά. Τα μεσοδιαστήματα υποτροπής μεγαλώνουν και η αναμνηστική δόση σε κάθε υποτροπή με τον καιρό επιφέρει την ίαση χωρίς ο ασθενής να φοβάται παρενέργειες.