Γιατί σας αγαπάει ο σκύλος σας; Φταίνε τα κοινά... γονίδια!

Αν θεωρείτε ότι τα σκυλιά σας προσελκύονται από τη γοητευτική προσωπικότητά σας, ξανασκεφτείτε το: Η έλξη ενδέχεται να είναι γενετική, σύμφωνα με σουηδική έρευνα, από την οποία προκύπτει ότι συγκεκριμένα γονίδια συνδέονται με την αγάπη μεταξύ διαφορετικών ειδών.

Η παροχή τροφής και τα παιχνίδια αναμφισβήτητα ενισχύουν τους δεσμούς. Πειράματα όμως που έγιναν με τη συμμετοχή εκατοντάδων σκύλων και μια διεξοδική ανάλυση του γονιδιώματός τους αποκάλυψαν ότι μια χούφτα γενετικών παραγόντων συνδέεται με την τάση των σκυλιών να είναι φιλικά προς τους ανθρώπους. Τα ίδια γονίδια, όπως αποδεικνύεται, διέπουν την κοινωνικότητά μας και ενέχονται σε νευρολογικά προβλήματα που κυμαίνονται από αυτισμό μέχρι σύνδρομο διάσπασης προσοχής και υπερκινητικότητας (ADHD).

«Τα ευρήματά μας αφήνουν να εννοηθεί ότι πιθανότατα υπάρχει μια κοινή γενετική βάση για την κοινωνική συμπεριφορά σκύλων και ανθρώπων», σχολίασε ο Περς Γένσεν, καθηγητής ηθολογίας στο Πανεπιστήμιο Λίνκοπινγκ της Σουηδίας. Τα πρώτα σκυλιά που εξημερώθηκαν πριν από 15.000 χρόνια ήταν μάλλον λύκοι που συνήθισαν την παρουσία ανθρώπων στην περιοχή στην οποία κατοικούσαν, συμφωνούν οι περισσότεροι ειδικοί. Εκτοτε ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου συνεχίζει να εξελίσσεται, μια διαδικασία που επηρεάζεται πιθανότατα από τη στενή συγκατοίκηση μαζί του.

Πράγματι, ένας από τους τρόπους με τον οποίο τα σκυλιά απέκλιναν από τους λύκους ήταν μέσα από την ανάπτυξη της τάσης να επιδιώκουν τη συντροφιά του ανθρώπου. Αυτό προκύπτει από τις πρώτες έρευνες στον τομέα. Πολλά πειράματα, π.χ., συνέκριναν τη συμπεριφορά μεταξύ κουταβιών και λυκόπουλων, που μεγάλωναν σαν κατοικίδια. Τα λυκάκια απομακρύνονταν από τις μαμάδες τους σε ηλικία 8 εβδομάδων. Οταν ως ενήλικοι καλούνταν, παρουσία ανθρώπων, να φέρουν εις πέρας «αδύνατες αποστολές» που δεν μπορούσαν να επιλύσουν, τα σκυλιά και οι κοινωνικοποιημένοι λύκοι συμπεριφέρονταν πολύ διαφορετικά. «Σε γενικές γραμμές, τα σκυλιά είχαν μια ισχυρή τάση να ζητήσουν ανθρώπινη βοήθεια, ενώ οι λύκοι, ακόμη κι εκείνοι που μεγάλωσαν ως κατοικίδια, όχι», εξήγησε ο Γένσεν.

Ο ίδιος και οι συνάδελφοί του έκαναν ένα παρόμοιο πείραμα με 400 σκυλιά ράτσας beagle που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν σε κένελ, το οποίο παρήγαγε ζώα για εργαστηριακά πειράματα. Αξίζει να σημειωθεί ότι όλα τα ζώα ωρίμασαν υπό τις ίδιες συνθήκες και με το ίδιο επίπεδο ανθρώπινης επαφής. Στα πειράματα κάθε beagle εκαλείτο να σηκώσει το πλαστικό κάλυμμα τριών μπολ για να εξασφαλίσει πρόσβαση στη λιχουδιά που βρισκόταν από κάτω. Τα πρώτα δύο τεστ ήταν εύκολα, αλλά το τρίτο καπάκι ήταν σχεδόν αδύνατο να μετακινηθεί.

Οι ερευνητές κατέγραψαν τις αντιδράσεις των σκύλων, ειδικά κατά πόσον στράφηκαν σε κάποιο άνθρωπο στο δωμάτιο, ζητώντας βοήθεια. Το επόμενο βήμα ήταν η εξέταση του γονιδιώματός τους και η ομάδα του Γένσεν εντόπισε πέντε γονίδια, που συνδέονται με την τάση των σκύλων να αναζητούν ανθρώπινη βοήθεια. Πρόκειται για τα ίδια που διέπουν την κοινωνικότητα στους ανθρώπους.