Δαγκώνει τους φίλους του – πώς να το σταματήσετε

Τα περισσότερα παιδιά περνούν μία φάση που δαγκώνουν. Τα μικρά παιδιά γιατί βγάζουν δόντια, ενώ τα μεγαλύτερα παιδιά συχνά δαγκώνουν όταν δεν περνάει το δικό τους. Σας προβληματίζει το γεγονός, ντρέπεστε τους γονείς των άλλων παιδιών και θα θέλατε να το σταματήσετε, αλλά ό,τι κι αν δοκιμάσατε, το παιδί σας εξακολουθεί να δαγκώνει.

Το παιδί θα ξεπεράσει από μόνο του αυτή τη φάση (2-4 ετών συνήθως), καλό όμως θα είναι να προσπαθήσουμε να το βοηθήσουμε να σταματήσει αυτή την κακή συνήθεια όσο το δυνατόν συντομότερα.

Βασική προϋπόθεση για το πετύχουμε είναι να διατηρήσουμε σταθερή τη στάση μας και να επιμείνουμε στους κανόνες που θα θέσουμε στο παιδί.

Πρέπει πρώτα εμείς οι ίδιοι να πειθαρχήσουμε στον τρόπο που θα το αντιμετωπίσουμε έτσι ώστε και το παιδί μας να πάρει τελικά το μήνυμα και να σταματήσει να δαγκώνει.

Προσπαθήστε αρχικά να εντοπίσετε την αιτία. Μήπως το παιδί σας βγάζει τα πίσω δόντια; Μήπως έχει κάποιο καινούργιο φίλο ή συμμαθητή που δαγκώνει κι απλώς τον αντιγράφει;

Μην ενθαρρύνετε αυτή τη συμπεριφορά με κανένα τρόπο. Αν δαγκώσει εσάς ή κάποιον άλλο, μην γελάσετε ακόμα κι αν δεν πονέσατε. Το παιδί θα θεωρήσει ότι όλο αυτό είναι ένα ωραίο παιχνίδι. Και σίγουρα θα θελήσει να το ξαναπαίξει, με σας ή με κάποιο παιδάκι.

Αντιδράστε άμεσα ώστε το παιδί να συνδέσει τις συνέπειες με το δάγκωμα. Αν το παιδί σας δαγκώσει κάποιο άλλο εξαιτίας ενός παιχνιδιού, πάρτε του το παιχνίδι και μην του το ξαναδώσετε για αρκετή ώρα. Αν δαγκώσει εσάς γιατί δεν του δίνετε αυτό που θέλει, π.χ. καραμέλα, κάντε σαφές ότι δεν θα ξαναδεί καραμέλα αν δεν σταματήσει να δαγκώνει.

Αν το παιδί παίζοντας με άλλα παιδάκια δαγκώσει κάποιον, πάρτε το από την παρέα του και μιλήστε του αμέσως. Πείτε του με σαφήνεια ότι αν δεν ζητήσει συγνώμη ή αν ξαναδαγκώσει θα φύγετε. Και αν το ξανακάνει, πραγματικά πάρτε το και φύγετε ώστε να καταλάβει ότι αυτή είναι η συνέπεια της κακής του συμπεριφοράς.

Αντισταθείτε στην αυθόρμητη αντίδραση τού να δαγκώσετε το παιδί σας, αν σας δαγκώσει. Αυτή η εκδικητική συμπεριφορά, έστω κι έτσι αυθόρμητα, θα μάθει στο παιδί σας ότι τη βία την αντιμετωπίζουμε με βία.

Επιμείνετε το παιδί σας να ζητήσει συγνώμη από το παιδί που δάγκωσε ή από τον γονιό του (αν είναι μωρό). Μην υποχωρήσετε αν δεν το κάνει. Στα παιδιά δεν αρέσει να ζητούν συγνώμη γιατί στην ουσία δεν καταλαβαίνουν γιατί πρέπει να το κάνουν, αλλά είναι απαραίτητο να μάθουν ότι πρέπει να ζητάμε συγνώμη όταν κάνουμε κάτι κακό.

Εξηγήστε στο παιδί γιατί είναι κακό να κάνουμε τους άλλους να πονούν. Προσπαθήστε να του εξηγήσετε ότι δεν κάνουμε στους άλλους αυτό που δεν θέλουμε να μας κάνουν. Δεν θα δείξει να το καταλαβαίνει εκείνη τη στιγμή αλλά με την επανάληψη σιγά σιγά θα καταλάβει τι εννοείτε.

Βοηθήστε το παιδί να βρει άλλους τρόπους να εξωτερικεύει την επιθετικότητα ή το θυμό του και ενθαρρύνετέ το να συγκρατεί τις αντιδράσεις του. Προτείνετέ του να εξωτερικεύει το θυμό του μιλώντας, λέγοντας το παράπονό του ή λέγοντας ευθέως στο φίλο του ότι έχει θυμώσει γιατί δεν του δίνει το παιχνίδι. Πείτε του ότι το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο και ο φίλος του δεν θα πονέσει. Το ότι τα λόγια μπορούν επίσης να πονέσουν είναι μάθημα για μεγαλύτερα παιδιά.

Μην χτυπάτε το παιδί σας για να το τιμωρήσετε, αυτό έχει αντίθετα αποτελέσματα γιατί το παιδί θα κάνει το συνειρμό ότι κάθε φορά που δαγκώνει εσείς αντιδράτε. Σε αυτή την περίπτωση ρισκάρετε το παιδί σας να εκδηλώνεται επιθετικά κάθε φορά που θέλει να τραβήξει την προσοχή πάνω του.