Γάμος: Χειμερία νάρκη του σεξ;

Το σεξ και ο γάμος πηγαίνουν μαζί σαν τη γνωστή λαϊκή ρήση «ο τέντζερης και το καπάκι». Τα ανικανοποίητα κερατώματα και η συζυγική σεξουαλική κούραση είναι ο κανόνας στα τηλεοπτικά σήριαλ και τις σαπουνόπερες. Αλλά αυτές οι παρεξηγημένες εικόνες κατηγορούν εύκολα τον γάμο για πράγματα για τα οποία φαίνεται ότι δεν ευθύνεται!

Παλιότερη βρετανική δημοσκόπηση (την οποία προσπάθησε να απαγορεύσει η Θάτσερ) έδειξε ότι η απιστία και η συχνότητα των σεξουαλικών επαφών σχετίζονται περισσότερο με την ηλικία παρά με την οικογενειακή κατάσταση των ατόμων. Ενώ περισσότεροι από τους μισούς ηλικίας 16-24 ετών δήλωσαν «άπιστοι» τα τελευταία 5 χρόνια, μόνο το 7% ηλικίας 45-59 έκαναν κάτι τέτοιο. Όμοια τάση φάνηκε να υπάρχει στην συχνότητα των σεξουαλικών επαφών μέσα στο γάμο. Ο μέσος όρος των νεότερων παντρεμένων γυναικών έκανε σεξ 6 φορές το μήνα συγκριτικά με τις μεγαλύτερες ηλικίες όπου η συχνότητα έπεσε σε 2 φορές το μήνα.

Αν λοιπόν οι μεσήλικες (και όχι ο γάμος) καλλιεργούν τη σεξουαλική νάρκωση, το ίδιο κάνει και η μεγάλη εξοικείωση. Μια παρόμοια μεγάλη δημοσκόπηση σε γυναίκες έδειξε ότι κατά μέσο όρο, η συχνότητα των σεξουαλικών επαφών έπεσε σε 2 φορές το μήνα στις σχέσεις που ξεπερνούσαν τα 3 χρόνια διάρκειας, ανεξάρτητα από την οικογενειακή κατάσταση του ζευγαριού. Ακόμα και στα νεότερα ζευγάρια, η συχνότητα των ερωτικών επαφών μειωνόταν καθώς μεγάλωνε η διάρκεια της σχέσης τους.

Το πρόβλημα όμως δεν είναι αυτά τα στοιχεία, αλλά η τραγελαφική παραποίηση των προσδοκιών για το σεξ που δημιουργούν τα ΜΜΕ, ειδικά για τη σεξουαλική συμπεριφορά της γυναίκας. Από την εφηβεία και μετά, τα κοριτσίστικα περιοδικά φωνάζουν ότι το σεξ και η εμφάνιση είναι το παν, είναι αυτό που μετράει σήμερα. Αν δεν έχεις ένα αγόρι με τον οποίο πρέπει να ζήσεις όλο τον εξωτικό ερωτικό σενάριο της τηλεοπτικής φούσκας, θεωρείσαι αποτυχημένη.

Τα κορίτσια ξεκινούν τις σεξουαλικές επαφές τους από νωρίς με σκοπό να αποκτήσουν μεγάλο αριθμό εραστών και μικρότερο αριθμό αναστολών. Όταν το σύγχρονο κορίτσι πατήσει τα 30, φαντάζεται κανείς ότι θα κάνει σεξ διαρκώς αλλά οι προσδοκίες της για το τι θα φέρει ο γάμος παραμένουν εξωπραγματικές. Εκεί ξεκινάει η δυσκολία του να προσαρμοστεί στην ιδέα ότι το σεξ μπορεί να γίνει ένα μέσο αναπαραγωγής σε αυτή την ηλικία και ένας άλλος τρόπος συντροφικότητας.

Έχοντας επανειλημμένως επιβεβαιωθεί χρησιμοποιώντας το σεξ σαν ναρκωτικό για να δομήσει την αυτοεκτίμησή της, η σημερινή γυναίκα ενθαρρύνεται να πιστέψει ότι αυτός ο ήσυχος ρόλος του σεξ είναι ένα σημάδι ότι έχει γίνει ξερακιανή και ότι δεν παίρνει αυτό που της αξίζει στη ζωή.

Υπάρχει ένας συνεχής βομβαρδισμός των ΜΜΕ στο να είναι κανείς δυσαρεστημένος με όλες τις πτυχές της ζωής του: το σπίτι του, τις διακοπές του και φυσικά τη σεξουαλική του ζωή. Η ιδέα του να πει κανείς στον εαυτό του «είμαι ικανοποιημένος με αυτά που έχω, μπορεί να μην είναι τέλεια, αλλά είναι δικά μου δημιουργήματα» ακούγονται βλαβερά και εχθρικά στην καταναλωτική έκδοση του σημερινού τρόπου ζωής. Αν τελικά η σημερινή γυναίκα αποφασίσει να χωρίσει λόγω της ανικανοποίητης σεξουαλικής της ζωής, δεν θα έχει ιδέα ότι η δυσαρέσκειά της μπορεί να είναι ένα ακόμα προϊόν της -κατά τα άλλα- καταναλωτικής ιδεολογία της.

Φυσικά, είναι όμορφο το γεγονός ότι οι σεξουαλικές ανάγκες των γυναικών έχουν πλέον εκφραστεί και προσπαθούν να ικανοποιηθούν. Απλά φαίνεται άσχημο (και ίσως νιώθει κανείς ντροπή) το σεξ και ο γυναικείος ρόλος να έχουν γίνει στοιχεία απαγωγής σαν μέρος της εμπορικής ανάγκης να δημιουργεί συνεχόμενες δυσαρέσκειες με σκοπό να εξαντλεί νέα προϊόντα.