Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, αρχίζουν να εκδηλώνουν την τάση για ένα χώρο δικό τους, για έναν χώρο που θα μπορούν ν’ απομονώνονται. Αυτή η φάση είναι φυσιολογική για την ανάπτυξή τους. Το παιδί σας έχει δίκιο που αναζητά αυτόν τον ιδιωτικό χώρο, αν και επιβάλλεται να συνδυαστεί και με την εμπιστοσύνη και την υπευθυνότητα που θα κερδίσει το παιδί εκ μέρους σας.
Είναι καιρός να συζητήσετε με τα παιδιά τους κανόνες που θεωρείτε σημαντικούς και που αφορούν την απομόνωση. Είναι αλήθεια πως το κάθε μέλος της οικογένειας πρέπει να ρωτάει πριν ανοίξει τα συρτάρια του άλλου ή να χτυπά την πόρτα πριν να μπει στο δωμάτιο του άλλου. Τα παιδιά, πάντως, πρέπει να διδαχθούν να ρωτούν «ποιος είναι» και εάν η απάντηση προέρχεται από την μαμά ή τον μπαμπά ν’ απαντούν «περάστε». Μην επιτρέψετε στα παιδιά να σας απαντούν «είμαι απασχολημένος» ή κάτι τέτοιο. Εσείς ρωτάτε από ευγένεια και όχι επειδή πρέπει να πάρετε την άδεια του παιδιού. Αντίθετα τα παιδιά πρέπει να ζητούν και να παίρνουν την έγκριση των γονέων, προκειμένου να μπουν στο δωμάτιό τους.
Αρκετά παιδιά αρχίζουν να εκδηλώνουν δείγματα ανεξαρτησίας με το να επιζητούν περισσότερες αρμοδιότητες στο δωμάτιό τους, που το θεωρούν σαν τον μόνο χώρο που πραγματικά τους ανήκει. Εάν θεωρείται πως το παιδί σας σε γενικές γραμμές είναι υπεύθυνο, μπορείτε να του αφήσετε τον έλεγχο του δωματίου του, με κάποιους ξεκάθαρους κανόνες. Αυτοί οι κανόνες θα αφορούν στα θέματα τακτοποίησης, διακόσμησης (πόστερ στους τοίχους κ.α.), κανόνες για το φαγητό στο δωμάτιό του, πόσο συχνά θα το αερίζει και θα αλλάζει τα σεντόνια του. Δώστε στο παιδί να κατανοήσει ότι θα κερδίσει την απομόνωσή του, δείχνοντας πόσο υπεύθυνο είναι, μέσω της τήρησης των κανόνων που θέσατε. Εάν το παιδί καταστρατηγήσει αυτήν την εμπιστοσύνη σας, κάνοντας πράγματα στο δωμάτιό του που καταπατούν τους κανόνες του σπιτικού σας, όπως το να παίζει με σπίρτα ή να τρώει στο δωμάτιο, ενώ του έχει απαγορευτεί, τότε δώστε του να καταλάβει πως η πόρτα επιβάλλεται να παραμένει ανοιχτή μέχρι να κερδίσει και πάλι το προνόμιο της ιδιωτικοποίησης του χώρου του.
Εάν το παιδί συνεχίσει να καταστρατηγεί τους κανόνες, απλά, ξεκρεμάστε την πόρτα, αποθηκεύστε την και δώστε του ένα χρονικό περιθώριο για ν’ ακολουθήσει τους κανόνες, πράγμα που θα έχει σαν αποτέλεσμα την επανατοποθέτηση της πόρτας στο δωμάτιό του.
Διερευνήστε τις αιτίες που κάνουν το παιδί σας να θέλει περισσότερη απομόνωση. Είναι αυτό φυσιολογικό ή κρύβει κάτι ύποπτο; Πολύ πιθανόν, εάν ο λόγος είναι ο τελευταίος, η συμπεριφορά του να εμφανίζει σημάδια μυστικοπάθειας. Μπορεί να μιλά στο τηλέφωνο χαμηλόφωνα, ή να κάνει ασαφείς ερωτήσεις χωρίς πλήρες νόημα. Εάν συμβαίνει αυτό, ρωτήστε το απευθείας. Μπορεί να σχεδιάζει κάποια έκπληξη ή να διαβάζει κάποιο βιβλίο αναφορικά με τις λειτουργίες του σώματος. Επίσης είναι πιθανόν το παιδί να αρχίζει ν’ «ασχολείται» με το σώμα του. Εάν μιλήσετε με το παιδί και δεν σας ικανοποιήσουν οι απαντήσεις του, είναι καιρός να συζητήσετε με κάποιο οικογενειακό σύμβουλο ή άλλον ειδικό.
Σημαντική σημείωση: εάν το παιδί περνά υπερβολικό χρόνο απομονωμένο ή εμφανίζει ασυνήθη συμπεριφορά, όπως μόνιμα κακή διάθεση, θυμό ή μυστικοπάθεια, είναι απαραίτητο να συζητήσετε τις ανησυχίες σας με κάποιον ειδικό.
Πηγή: