Ακεραιότητα λόγων και πράξεων
Η κινέζικη κουλτούρα δίνει μεγάλη σημασία στην ακεραιότητα της προσωπικότητας του ατόμου. Συνδέει άρρηκτα την έννοια της λέξης «πρόσωπο» με αυτήν της «λέξης». Με άλλα λόγια θεωρεί πως τα λεγόμενα του ατόμου υποδηλώνουν την ακεραιότητα του χαρακτήρα του. Στην Δυτική κουλτούρα είναι απαραίτητο τα λεγόμενα να τεκμηριώνονται… Το ερώτημα εύλογο: πόσο σημαντική είναι η ακεραιότητα στις σύγχρονες κοινωνίες;
Οι πανάρχαιες ιστορίες των πολιτισμών βρίθουν από παραδείγματα-πρότυπα ηρώων, που τηρούσαν τις υποσχέσεις τους. Αυτές οι θαυμάσιες ιστορίες είχαν θετική επίδραση στους αναγνώστες. Σήμερα είναι δυνατόν να έχουμε ακεραιότητα χαρακτήρα; Η παρατήρηση καταδεικνύει πως αυτό που διδάσκεται στα σχολεία με περισσή φροντίδα, στην πραγματικότητα απουσιάζει από την κοινωνία. Στον κόσμο μας αρκετές φορές, όποιος κρατά τις υποσχέσεις του παίρνει σαν αντάλλαγμα την απανθρωπιά. Μερικές φορές, μάλιστα, θεωρείται ανόητος. Ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει στην κοινωνία μας, χρειαζόμαστε την επανασύνδεση με τις αρχές και τις αξίες μας. Το να κρατάς τις υποσχέσεις σου είναι όμορφο και αξίζει το τίμημα.
Δίνουμε όρκους αγάπης για τον σύντροφό μας και με τις πρώτες δυσκολίες, που μπορεί να συναντήσουμε, διαλέγουμε τον εύκολο δρόμο της φυγής… της αλλαγής. Ξεχνάμε τις όμορφες αναμνήσεις, που έχουμε μοιραστεί, προσπερνάμε τον σύντροφό μας και συνεχίζουμε με περισσή φροντίδα για τον εαυτό μας και υπέρμετρη φιλαυτία την δική μας ζωή. Ξεχνάμε τις υποσχέσεις προς τους φίλους μας, όταν την δεδομένη στιγμή, αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες που απαιτούνται για να τις τηρήσουμε… Λόγια ήταν και πέταξαν…!
Όμως… εάν δεν καλλιεργείς την άνοιξη και το καλοκαίρι το λουλούδι της φιλίας, της συντροφικότητας, της ακεραιότητας, ο χειμώνας σου θα είναι μοναχικός και θλιμμένος… Μπορείς να επιλέξεις να ζήσεις με δυσκολίες αλλά μια ζωή που θα σου προσφέρει την περηφάνια, που θα είναι η απόρροια της τήρησης των αρχών σου και των λεγομένων σου. Το «ήξεις αφήξεις» ήταν καλό για την Πυθία… Για να είσαι ακέραιος άνθρωπος, με όλη την σημασία της λέξης, οφείλεις να συμφωνείς με τα λεγόμενά σου… έτσι, θα έχεις και την απαίτηση από τους γύρω σου να κάνουν το ίδιο προς εσένα. Μπορείς να φανταστείς μια κοινωνία, που ο καθένας θα σέβονταν τον λόγο του, μια κοινωνία που δεν θα ήταν απαραίτητο να ορκιστεί κανείς (και μάλιστα πολλές φορές ψευδώς) για να γίνει πιστευτός; Ένα ναι ή ένα όχι θ’ αρκούσε… και οι άνθρωποι θα εμπιστεύονταν ο ένας τον άλλον, όπως τον εαυτό τους! Ιδανική κατάσταση; γιατί όχι… αρχίζουμε από τον εαυτό μας και σιγά-σιγά γινόμαστε πολλοί – πολλοί και εκλεκτοί!
Οι άνθρωποι μαθαίνουν να εκτιμούν την αξία τους μέσα στην ατμόσφαιρα της οικογένειας που αγαπάει και αποδέχεται. Παρόλα αυτά όμως υπάρχουν κι άλλοι χώροι που μπορούν να καλλιεργήσουν αυτά τα χαρακτηριστικά (όπως το σχολείο, η εκκλησία, ο εργασιακός χώρος). Αυτοί οι χώροι μπορούν να προσφέρουν την αναγκαία υποστήριξη για να δημιουργηθεί η ακεραιότητα του χαρακτήρα και η αυτοεκτίμησή μας.
Η ακεραιότητα του χαρακτήρα πρέπει να καλλιεργείται επίσης μέσα μας. Πρέπει να μάθουμε να επιβραβεύουμε την μοναδικότητά μας να επιβεβαιώνουμε την αξία μας, να εκτιμούμε την σοβαρότητά μας να υποστηρίζουμε τον εαυτό μας και να του υπενθυμίζουμε την αξία μας μέσα στις κοινότητες που ζούμε. Ένας χαρακτήρας που έχει μεγαλώσει σωστά, συνδυάζει την εκτίμηση προς την αξία του και τη σημασία του να δημιουργήσει έναν υγιή, αποδοτικό πολίτη.
