Τα Χριστούγεννα μας κλείνουν το μάτι πλησιάζοντας επικίνδυνα. Τι γίνεται όμως με την αγαπημένη συνήθεια που συνοδεύει τις ημέρες των εορτών και που δυστυχώς αν γίνει σε υπέρμετρο βαθμό, μπορεί να συντελέσει στην αλλαγή της σωματικής μας εικόνας προς το χειρότερο? Και δεν αναφέρομαι σε άλλη συνήθεια από το αγαπημένο μας φαγητό…
Ο διαβήτης είναι μια παθολογική κατάσταση κατά την οποία τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα είναι υψηλά. Τα επίπεδα της γλυκόζης ελέγχονται από μια ορμόνη που λέγεται ινσουλίνη και προέρχεται από ένα όργανο του σώματος μας που λέγεται πάγκρεας. Τα άτομα με διαβήτη είτε δεν έχουν επαρκή επίπεδα ινσουλίνης είτε η ινσουλίνη που παράγουν είναι κακής ποιότητας ή δεν παράγουν καθόλου ινσουλίνη.
Την αποκάλεσαν «τροφή του μέλλοντος» και «ιδανική τροφή για την ανθρωπότητα»! Σε κάθε περίπτωση, η σπιρουλίνα, αυτό το μικροσκοπικό πρασινομπλέ φύκι, περιέχει τόσα πολλά πολύτιμα θρεπτικά συστατικά και έχει τέτοιες εξαιρετικές θρεπτικές και θεραπευτικές ιδιότητες που αξίζει να την εντάξετε στη διατροφή σας.
Η μεγάλη στιγμή πλησιάζει. Η αντίστροφη μέτρηση έχει ήδη ξεκινήσει και οι ετοιμασίες βρίσκονται σε κορυφαίες στιγμές εργασιακού οργασμού. Είναι το διάστημα που όλα έχουν πάρει το δρόμο τους και η συγκινησιακή στιγμή της πρόβας του νυφικού έφτασε. Η συγκίνηση μεγάλη, αλλά όχι λόγω της στιγμής, λόγω των κιλών που δεν έχουμε χάσει και το νυφικό, μας κάνει να φαινόμαστε σαν παραφουσκωμένη μπουμπουνιέρα.
Το κεράσι, ως ευαίσθητο φρούτο, κατάφερε να γλιτώσει από τα βιολογικά βελτιωτικά και να παραμείνει πιστό στη φύση του. Ωριμάζει το καλοκαίρι και μόνο το καλοκαίρι, υποχρεώνοντάς μας να το γευόμαστε μόνο μερικές εβδομάδες τον χρόνο.
Σεσαμίνη και σεσαμινόλη ίσως δεν σας λένε τίποτε απολύτως. Και όμως, είναι φαινολικές ενώσεις, οι λεγόμενες λιγνάνες που περιέχονται στο σουσάμι και επομένως και στα προϊόντα του, ταχίνι και χαλβά, και δίνουν σ’ αυτά λίγο-πολύ «θαυματουργές» ιδιότητες, οι οποίες δρουν εναντίον της χοληστερίνης, αλλά και της υπέρτασης. Ιδού τα πώς και γιατί…
Ο όρος πρόσθετα οδηγεί τους περισσότερους στη σκέψη ότι πρόκειται για ουσίες «ξένες» προς το τρόφιμο και συνεπώς επιβλαβείς. Αυτό που ίσως οι περισσότεροι δεν γνωρίζουμε είναι ότι εδώ και αιώνες οι άνθρωποι χρησιμοποιούν αυτά που σήμερα ονομάζουμε πρόσθετα τροφίμων, για να αυξήσουν τη διάρκεια συντήρησης των τροφίμων και να βελτιώσουν τις οργανοληπτικές τους ιδιότητες.
Δεν χρειάζονται άγχη και ενοχές, παρά μόνον ο προγραμματισμός και η ουσιαστική αλλαγή των διατροφικών συνηθειών. Και πάνω απ’ όλα η αύξηση της σωματικής δραστηριότητας στην καθημερινή μας ζωή.
Το φαινόμενο του εθισμού σε ορισμένες τροφές είναι γνωστό στους περισσότερους από εμάς. Όταν μιλάμε για διατροφικό εθισμό βέβαια, το μυαλό μας αυτόματα πάει στη σοκολάτα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι το 40% γυναικών και το 15% των ανδρών αυτοαποκαλούνται chocoholics δηλαδή άτομα με εθισμό στη σοκολάτα.
Το ανθρώπινο δέρμα αποτελεί το φράγμα μεταξύ του εσωτερικού και εξωτερικού περιβάλλοντος και προστατεύει το σώμα από μηχανικές βλάβες, βλαπτικά απορρίμματα, από την εισβολή μικροοργανισμών και από την ακτινοβολία. Επίσης διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην διατήρηση της ομοιόστασης του σώματος, διατηρώντας τις απώλειες νερού στο ελάχιστο και ρυθμίζοντας την θερμοκρασία του σώματος. Φιλοξενεί επίσης νευρικές απολήξεις που αντιδρούν στον πόνο και στην θερμοκρασία.
