Επηρεάζει την ανατροφή των παιδιών η σειρά γέννησης;
Είτε μας αρέσει είτε όχι, είτε το παραδεχόμαστε είτε όχι, είμαστε διαφορετικοί γονείς για το κάθε παιδί μας και αυτό δεν είναι κάτι αρνητικό, ούτε σημαίνει ότι είμαστε απαραίτητα άδικοι.
Οι περισσότεροι γονείς προσπαθούμε πραγματικά να είμαστε όσο το δυνατόν πιο δίκαιοι απέναντι στα παιδιά μας. Θεωρητικά, ο στόχος μας είναι να συμπεριφερόμαστε το ίδιο σε όλα ή έστω να μην κάνουμε αδικίες.
Είναι όμως αυτό εφικτό; Πιθανότατα όχι.
Αν το σκεφτούμε καλύτερα, άλλωστε, δεν συμπεριφερόμαστε σε όλους τους ανθρώπους το ίδιο και αυτό είναι λογικό, αφού κάθε άτομο έχει διαφορετικά ταπεραμέντο, προσωπικότητα και ανάγκες. Επομένως, γιατί έχουμε τέτοιες μη ρεαλιστικές προσδοκίες όσον αφορά στα παιδιά μας;
Είτε μας αρέσει είτε όχι, είτε το παραδεχόμαστε είτε όχι, είμαστε διαφορετικοί γονείς για το κάθε παιδί μας και αυτό δεν είναι κάτι αρνητικό, ούτε σημαίνει ότι είμαστε απαραίτητα άδικοι. Ας δούμε όμως πώς επηρεάζει η σειρά γέννησης των παιδιών μας το πώς τους συμπεριφερόμαστε.
Πώς η σειρά γέννησης των παιδιών επηρεάζει την ανατροφή τους
Ορισμένες διαφορές στην ανατροφή προκύπτουν φυσικά με βάση τη σειρά γέννησης των παιδιών. Για παράδειγμα, τα πρωτότοκα παιδιά τείνουν να είναι ένα… πείραμα για τους νέους γονείς. Έτσι, με το πρώτο παιδί είναι πιθανό να είμαστε ενθουσιώδεις, νευρικοί και κάπως υπερπροστατευτικοί. Εξάλλου, τότε μαθαίνουμε πώς να είμαστε γονείς και προσπαθούμε να μην κάνουμε λάθη.
Όταν έχουμε μόνο το πρώτο παιδί, τείνουμε να έχουμε και πολύ περισσότερο ελεύθερο χρόνο. Έτσι, μπορεί να αφιερώνουμε περισσότερο χρόνο με το να διαβάζουμε στο πρωτότοκο παιδί, να παίζουμε μαζί του ή με το να καλλιεργούμε τα ενδιαφέροντά του. Και όλη αυτή η προσοχή δημιουργεί ένα διαφορετικό υπόβαθρο για το πρωτότοκο παιδί.
Για παράδειγμα, τα παιδιά που γεννιούνται πρώτα τείνουν να είναι επιτυχημένα στο σχολείο, να έχουν ηγετικές ικανότητες και να είναι εξαιρετικά υπεύθυνα.
Ως γονείς, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι η σειρά γέννησης των παιδιών μας επηρεάζει αναπόφευκτα την ανατροφή τους και να κάνουμε μερικές προσαρμογές. Για παράδειγμα, μπορεί να έχουμε υψηλότερες προσδοκίες για το μεγαλύτερο παιδί και να του δίνουμε περισσότερες ευθύνες, ενώ το μικρότερο μπορεί να μην έχει καμία ευθύνη.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί σχετικά με τις διαφορές. Δεν θέλουμε το πρωτότοκο παιδί να πιστεύει ότι πρέπει να είναι τέλειο και δεν θέλουμε το μικρό μας να γίνει ανεύθυνο στο μέλλον.
