Πολλοί από εμάς αισθανόμαστε πεσμένοι κατά τη διάρκεια του χειμώνα και ειδικά στις γιορτές. Η κατανόηση του γιατί βοηθά στην κατάκτηση της ευεξίας.
Οι χειμερινές διακοπές πωλούνται ως μια εποχή γιορτής, αγάπης, απόλαυσης και ευγνωμοσύνης και συνοδεύονται από την αυτονόητη προσδοκία να είμαστε ευτυχισμένοι. Ωστόσο, αυτές οι εορταστικές χαρές συχνά σερβίρονται με ένα κοκτέιλ ανθυγιεινών συμπεριφορών, αναγκαστικής χειμερίας νάρκης και συναισθηματικής αναστάτωσης που μπορεί αναπόφευκτα να οδηγήσει σε χαλασμένη διάθεση, κατάθλιψη και άγχος.
Μια σειρά από παράγοντες και συνθήκες μπορούν να επηρεάσουν τη διάθεσή μας κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Για ορισμένους, το αίσθημα χαμηλών τόνων μπορεί να είναι ενδεικτικό της εποχικής συναισθηματικής διαταραχής (Seasonal Affective Disorder / SAD). Για άλλους, η χαμηλή διάθεση μπορεί να σηματοδοτεί άλλες μορφές κλινικής κατάθλιψης.
Ο χειμώνας δεν είναι φίλος μας
Η εποχιακή συναισθηματική διαταραχή είναι μια αναγνωρισμένη κλινική διαταραχή που επηρεάζει τη διάθεση, συχνότερα κατά τους χειμερινούς μήνες. Η μειωμένη έκθεση στο ηλιακό φως επηρεάζει τα επίπεδα της σεροτονίνης στον εγκέφαλο και μπορεί να διαταράξει τους κιρκάδιους ρυθμούς που σχετίζονται με την ανάπαυση και την αποκατάσταση.
Αυτοί οι παράγοντες επηρεάζουν την ικανότητα του εγκεφάλου να ρυθμίζει τη διάθεση και σχετίζονται με διάφορα συμπτώματα κατάθλιψης. Ένας αυξανόμενος όγκος ερευνών έχει αφιερωθεί στην κατανόηση και τη θεραπεία της εποχικής συναισθηματικής διαταραχής.
Ενθαρρύνεται, δε, η αξιοποίηση του ελάχιστου διαθέσιμου ήλιου κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Επίσης, η λήψη συμπληρωμάτων βιταμίνης D μπορεί να βελτιώσει τη διάθεση και αποτελεί αποτελεσματικό μέσο για την προαγωγή της ψυχικής ευεξίας.
Κλινική κατάθλιψη ή μια «συνηθισμένη θλίψη»;
Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, οι κακές καιρικές συνθήκες, η υπερκατανάλωση φαγητού και αλκοόλ μπορεί να εντείνουν το βάθος των καθημερινών μας συναισθημάτων. Αυτό μπορεί να οδηγήσει ορισμένους να θεωρούν λανθασμένα την παροδικά χαμηλή διάθεση ως κατάθλιψη. Αυτό είναι προβληματικό, καθώς η αυξανόμενη τάση αναζήτησης πληροφοριών για την ψυχική υγεία στο διαδίκτυο μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένες αυτοδιαγνώσεις. Πολλές ακαδημαϊκές συζητήσεις έχουν εξετάσει τις διαφορές μεταξύ της συνηθισμένης θλίψης και της κλινικής κατάθλιψης- ωστόσο, απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες για να επικοινωνηθούν αυτές σε ένα ευρύτερο κοινό και να ενθαρρυνθεί η προσεκτική χρήση της κλινικής γλώσσας.
Η κλινική κατάθλιψη θεωρείται συχνά ότι έχει τις ρίζες της στις βιολογικές μας διαδικασίες και στα ένστικτα επιβίωσης. Ωστόσο, η τάση ενός ατόμου να αναπτύξει κλινική κατάθλιψη δεν εξαρτάται αποκλειστικά από τη γενετική του κληρονομιά, αλλά επηρεάζεται επίσης έντονα από την παιδική ηλικία και τις δυσμενείς εμπειρίες κατά τη διάρκεια της ζωής.
Η λανθασμένη διατύπωση της «φυσιολογικής θλίψης» ως κλινικής διαταραχής αποτελεί πρόβλημα. Η αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος απαιτεί να τονίσουμε ότι η διάγνωση της κλινικής κατάθλιψης παραμένει ένα κλινικό καθήκον και όχι ένα αυτοαναφορικό καθήκον.
Οι κίνδυνοι της αυτοδιάγνωσης γίνονται όλο και πιο εμφανείς, ιδίως όσον αφορά την ψυχική υγεία. Όταν ψάχνετε στο διαδίκτυο για να προσδιορίσετε το πλαίσιο του πώς αισθάνεστε, η ατελείωτη προσφορά αντικρουόμενων πληροφοριών αυξάνει τον κίνδυνο επιδείνωσης των συμπτωμάτων σας. Είναι πιθανό να κάνετε εντελώς λάθος όταν κάνετε διάγνωση μόνος σας για θέματα ψυχικής υγείας, ειδικά αν τα συμπτώματα είναι κοινά. Όταν ανησυχείτε για την ψυχική υγεία, η ενασχόληση με υπηρεσίες ψυχικής υγείας είναι πολύ σημαντική για να διασφαλίσετε την ασφαλή και σωστή αξιολόγηση της υγείας σας.
Άλλες αιτίες της χειμερινής μελαγχολίας: Εστιάστε στην υγεία, όχι στις ετικέτες
Σε μια κουλτούρα που όλο και περισσότερο παθολογικοποιεί τα φυσιολογικά συναισθήματα, μπορεί να είναι χρήσιμο να επικεντρωθείτε περισσότερο σε απλά βήματα για τη βελτίωση της υγείας σας παρά να αναζητάτε ετικέτες για να εξηγήσετε τα συναισθήματά σας. Η τακτική άσκηση έχει αποδειχθεί ότι είναι αποτελεσματική στη μείωση των συμπτωμάτων που συχνά συνδέονται με την κατάθλιψη. Ομοίως, η κοινωνική ενασχόληση με άλλους, η διατήρηση μιας υγιεινής διατροφής και ο περιορισμός του άγχους μπορούν να συμβάλουν στη βελτίωση της ψυχικής ευεξίας.
Συχνά οι εμπειρίες χαμηλής διάθεσης κατά τη διάρκεια των διακοπών προέρχονται από έναν πολύπλοκο συνδυασμό περιστάσεων, που γεννιούνται από τον συνεχή αγώνα μας να διαχειριστούμε τις ανάγκες και τις υποχρεώσεις μας. Ένα από τα πρώτα πράγματα που καταρρέουν υπό το βάρος της πίεσης των διακοπών είναι η καθημερινή μας ρουτίνα.
Τα κρύα, σκοτεινά πρωινά μας δυσκολεύουν να σηκωθούμε από το κρεβάτι- γυμναζόμαστε λιγότερο, τρώμε περισσότερο, πίνουμε περισσότερο και χάνουμε μέρος της δομής που μας κρατούσε σε ισορροπία νωρίτερα μέσα στο έτος. Βιώνουμε επίσης αλλαγές στην κοινωνική μας ζωή. Οι εξωστρεφείς και οι κοινωνικοί άνθρωποι μπορεί να αισθάνονται ότι καταπνίγονται από την αναγκαστική χειμερία νάρκη που μπορεί να φέρει ο χειμώνας.
Αντίθετα, οι μοναχικοί λύκοι και οι εσωστρεφείς μπορεί να αισθάνονται εξαντλημένοι από τις υποχρεώσεις της περιόδου των πάρτι. Προσθέστε και κάποιες προθεσμίες στη δουλειά, οικογενειακές εντάσεις και το άγχος του προγραμματισμού των Χριστουγέννων και δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η περίοδος των διακοπών οδηγεί σε μια συγκεχυμένη συναισθηματική αναστάτωση για πολλούς από εμάς.
Ας πάρουμε μια ανάσα!
Η αξιολόγηση της προέλευσης αυτής της συναισθηματικής αναταραχής και η τοποθέτησή της στο κατάλληλο πλαίσιο μπορεί να μας βοηθήσει να αποφύγουμε την προσκόλληση σε ταμπέλες σε μια προσπάθεια να εξηγήσουμε τα συναισθήματά μας. Το να νιώθουμε θλίψη κατά την περίοδο των Χριστουγέννων δεν σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά με μας.
Η αποδοχή αυτού του γεγονότος μπορεί να μας αποτρέψει από την ανακριβή αυτοδιάγνωση των συναισθημάτων μας. Αυτό μπορεί επίσης να ανοίξει το δρόμο για να εστιάσουμε εκ νέου την προσοχή μας στην ευημερία, παρακινώντας τον εαυτό μας να είναι υγιής, να αποτινάξει το χιόνι και να βγει από το τέλμα.
Μερικές φορές μπορεί να είναι δύσκολο να κατανοήσουμε πλήρως τη φύση και το πλαίσιο αυτού που βιώνουμε. Μπορεί να είναι χρήσιμο να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας το εύρος των παραγόντων που επηρεάζουν τη διάθεσή μας και απλά να πάρουμε μια ανάσα.