Πώς να φτιάξετε ένα μαλλιαρό πατάκι (κουρελού)

Αν έχετε δοκιμάσει να φτιάξετε κουρελούδες πλεκτές με βελονάκι είναι καιρός να περάσετε σε κάτι πιο εντυπωσιακό αλλά το ίδιο εύκολο. Τι θα λέγατε να φτιάξετε μόνες σας ένα μαλλιαρό πατάκι (κουρελού) με παχύ πέλος; Αυτή εδώ η μέθοδος δίνει πιο εντυπωσιακά αποτελέσματα και οι κουρελούδες είναι πιο ευχάριστες στην αφή.

Η διαδικασία για να φτιάξετε μια κουρελού με πέλος είναι αρκετά κουραστική, αλλά το αποτέλεσμα είναι πανέμορφο! Η διαδικασία είναι αναλογικά εύκολη. Κόψτε το ύφασμα σε λωρίδες μάκρους 10-15εκ. και φάρδους 2-4εκ. και μετά απλώς περάστε τις ανάμεσα από την πλέξη ενός χοντρού υφάσματος (ύφασμα τσουβαλιού, λινάτσα) που έχετε διαλέξει και κόψει στο σχήμα που θέλετε.

Μπορείτε να φτιάξετε μια μαλλιαρή κουρελού χρησιμοποιώντας μία μυτερή βέργα (που θα χρησιμεύσει σαν χοντρή βελόνα),  αλλά αν θέλετε, να καταπιαστείτε στα σοβαρά με αυτή τη χειροτεχνία, επενδύστε σε ένα ειδικό εργαλείο για κουρελούδες που θα κάνει τη δουλειά σας πολύ πιο γρήγορα και εύκολα. Όπως και να ’χει, είναι πολλές οι πιθανότητες να καταλήξετε με κοκκινισμένα και πονεμένα δάχτυλα και ένα μεγάλο μίσος για τις κουρελούδες (είχα χρέος να σας προειδοποιήσω) όμως, το τελικό αποτέλεσμα θα σας ανταμείψει.

Περνώντας στην πράξη: 

Παρ’ όλο που μια κουρελού μπορεί να είναι ένας σωρός από παλιά πανιά ενωμένα μεταξύ τους με οποιοδήποτε τρόπο, υπάρχει ένας συγκεκριμένος τρόπος για να έχετε το μαλλιαρό αποτέλεσμα μιας παραδοσιακής κουρελούς: κοντές λωρίδες από κουρέλια περασμένες στην ύφανση μιας λινάτσας με τρόπο τέτοιο ώστε οι άκρες να βγαίνουν από την ίδια πλευρά. Παραδοσιακά, χρησιμοποιούσαν τσουβάλια για τη βάση. Ο λόγος που χρησιμοποιούσαν λινάτσες δεν ήταν μόνο ότι ήταν φθηνές, αλλά το ότι είχαν χαλαρή πλέξη και σκληρό νήμα (γιούτα). Η χαλαρή πλέξη τους, επιτρέπει πιο εύκολα να περαστούν οι λωρίδες υφάσματος ανάμεσά τους. Το μυστικό στο να φτιάχνεις κουρελούδες είναι να γεμίζεις το πανί που έχεις για βάση, δένοντας πάνω του τις λωρίδες υφάσματος, μέχρι να μην υπάρχει πια χαλαρότητα στην ύφανση και όλες οι λωρίδες να βρίσκονται σφιχτά δεμένες πάνω στη βάση. Στόχος είναι να περάσετε τη λωρίδα του πανιού μέσα από το ύφασμα-βάση και μετά ξανά πίσω με τρόπο ώστε και οι δύο άκρες της λωρίδας να βρεθούν στη μία πλευρά του υφάσματος-βάση.

Μπορείτε να διαλέξετε ότι μέγεθος θέλετε για τις λωρίδες σας αλλά προτεινόμενο είναι να χρησιμοποιήσετε 2,5εκ. πλάτος και 7,5εκ. μήκος. Το μέγεθος αυτό είναι αρκετά φαρδύ για να στερεωθεί πάνω στη βάση και αρκετά μακρύ για να εξασφαλίσει ένα παχύ πέλος. Επίσης σας αφήνει τη δυνατότητα να τοποθετήσετε τις λωρίδες χωρίς ιδιαίτερη προσοχή μιας και αν οι άκρες δεν φτάνουν ακριβώς στο ίδιο μήκος, αυτό δεν ασχημαίνει το πατάκι σας. Το αντίθετο μάλιστα. Μπορείτε να δένετε τις δύο άκρες μεταξύ τους, αφού τις περνάτε στη βάση ή να τις αφήνετε έτσι αν βλέπετε πως είναι καλά σταθεροποιημένες. Βέβαια αποφασίστε όταν βρίσκεστε στην αρχή ακόμα, για το ποιόν τρόπο θα χρησιμοποιήσετε. Γιατί κατά πάσα πιθανότητα αν ακολουθήσετε και τους δύο τρόπους μαζί, το αποτέλεσμα δεν θα είναι ευχάριστο.

Για να περάσετε τις λωρίδες υφάσματος στη βάση, μπορείτε να τις σπρώχνετε με ένα σχετικά χοντρό και σχετικά μυτερό αντικείμενο όπως ένα στυλό ή ένα μολύβι. Ένας άλλος τρόπος είναι με χοντρό τσιγκελάκι, το οποίο περνάτε στην άλλη μεριά του υφάσματος, αγκιστρώνετε μια λωρίδα και την τραβάτε προς την άλλη μεριά.

Το πόση απόσταση θα αφήσετε μεταξύ των λωρίδων είναι προσωπικό θέμα. Αυτό που μετρά είναι το πατάκι να δείχνει γεμάτο. Άλλωστε όταν το ύφασμα είναι άδειο, είναι χαλαρό, διάτρητο και διπλώνεται εύκολα ενώ όταν είναι αρκετά γεμάτο γίνεται πιο σφιχτό και σταθερό. Η αλήθεια είναι πως όσο περισσότερες λωρίδες μπορείτε να βάλετε, και όσο πιο κοντά γίνεται η μία στην άλλη, τότε τόσο το καλύτερο. Να έχετε όμως υπ’ όψιν ότι όσο περισσότερες λωρίδες, τόσο ανεβαίνει ο βαθμός δυσκολίας. Όμως να θυμάστε ότι ο λόγος που το κάνετε είναι για προσωπική σας ευχαρίστηση και δεν χρειάζεται να παιδευτείτε πολύ και να καταλήξετε με ματωμένα δάχτυλα. Είτε ξεκινήσετε το γέμισμα από το κέντρο προς τις άκρες, είτε το αντίθετο, είτε σε σειρές, δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Σημασία έχει να απολαμβάνετε την διαδικασία. Για να βεβαιωθείτε ότι δεν έχετε αφήσει κενά γυρίστε το πατάκι από την ανάποδη. Έτσι, αν κάπου υπάρχει κενό, θα το εντοπίσετε εύκολα. Κάτι άλλο που θα πρέπει να προσέξετε είναι να μην ξεφτίζουν οι άκρες της λινάτσας. Γιατί τότε ο κόπος σας θα πάει χαμένος. Αν βλέπετε ότι ξεφτίζει (πράγμα που είναι πολύ πιθανό λόγω της χαλαρότητας της ύφανσης) τότε το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να το ράψετε, όπως ένα στρίφωμα (2,5εκ. είναι αρκετά).

Έξτρα TIP: Μπορείτε να περάσετε την ανάποδη πλευρά από το πατάκι με μία-δύο στρώσεις κόλλας. Αυτό θα το κάνει αδιάβροχο.

Σχέδια:

Το πιο εύκολο, αλλά και αρκετά εντυπωσιακό παράλληλα, είναι το εντελώς τυχαίο. Διαλέγετε χρώματα που να ταιριάζουν αρμονικά και αφού κόψετε τις λωρίδες, τα ανακατώνετε και παίρνετε κάθε φορά ένα στην τύχη, χωρίς να κοιτάτε. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε ένα πιο σκούρο χρώμα στις άκρες ώστε να μοιάζει με περίγραμμα ή να εναλλάσσετε δύο διαφορετικά χρώματα δημιουργώντας ποικίλα εφέ. Όπως κάθετες/οριζόντιες/διαγώνιες ρίγες, κύκλους ή τετράγωνα (ανάλογα το πατάκι) το ένα μέσα στο άλλο, στυλ σκακιέρας, ή και ένας ρόμβος στο κέντρο σαν διαμάντι, που είναι από τα πιο συνηθισμένα σχέδια. Ακόμα και να γράψετε μια λέξη ή ένα αρχικό γράμμα. Και εκτός από τα αφηρημένα σχέδια μπορείτε να κάνετε κάτι συγκεκριμένο αλλά απλό, όπως ένα δέντρο ή έναν ήλιο κ.α. Για πιο εντυπωσιακά αποτελέσματα όταν κάνετε σχέδια μπορείτε να χρησιμοποιήσετε διαφορετικά είδη υφάσματος για κάθε χρώμα ή έστω διαφορετικά μεγέθη. Έτσι θα κάνετε πιο έντονη τη διαφοροποίηση. Μπορείτε επίσης απλά να παίξετε με τα χρώματα (μια έξυπνη ιδέα είναι και η αναπαράσταση του εδάφους ενός δάσους, σε πρασινοκαφέ ή κοκκινοκαφέ αποχρώσεις)

Υλικά:

Ουσιαστικά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε είδος υφάσματος το οποίο μπορεί να περαστεί στη βάση που είναι συνήθως λινάτσα ή μερικές φορές καμβάς. Επίσης υπάρχει η δυνατότητα να χρησιμοποιήσετε πλαστικές σακούλες σουπερ-μάρκετ για το πατάκι σας, πράγμα που θα το κάνει βέβαια απόλυτα αδιάβροχο αλλά θα είναι πιο επώδυνο για τα χέρια σας. Ίσως το μοναδικό ύφασμα με το οποίο θα αντιμετωπίσετε πρόβλημα να είναι το μετάξι, μιας και είναι το πιο λεπτεπίλεπτο αλλά και γλιστερό. Μια έξυπνη πρόταση είναι ύφασμα από παλιά μπλουτζήν. Μια άλλη πολύ ενδιαφέρουσα επιλογή είναι το δέρμα. Αν έχετε τη δυνατότητα να βρείτε δερμάτινα κουρέλια από λεπτό δέρμα ή δερματίνη, δοκιμάστε αυτήν την επιλογή και δεν θα χάσετε. Μία ερώτηση που δεν έχει απάντηση είναι το πόσο ύφασμα θα χρειαστεί. Επειδή ο καθένας το φτιάχνει ανάλογα με τη δική του κρίση, ο μόνος τρόπος να υπολογίσετε κάπως το πόσο ύφασμα θα χρειαστείτε είναι να φτιάξετε ένα μικρό κομμάτι και να υπολογίσετε με βάση αυτό.

Φροντίδα:

Τα πατάκια αυτά δεν έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις καθώς έχουν φτιαχτεί για κακομεταχείριση. Μπορούν εύκολα να πλυθούν στο πλυντήριο. Ίσως μόνο να κινδυνέψουν λιγάκι αν τα στρώνετε μπροστά από τζάκι ή αν βρέχονται συχνά να φροντίζετε να τα απλώσετε να στεγνώσουν για να αποφύγετε την πιθανότητα να μουχλιάσουν.

Καλή υπομονή και καλή επιτυχία!