Κατοικίδια: προσοχή γιατί ...δαγκώνουν και γρατσουνίζουν!
Αγαπάμε τα ζώα. Εάν δεν έχουμε δική μας γάτα ή σκύλο συχνά παίζουμε με τα ζώα των άλλων. Αυτό κάνουν και τα παιδιά. Τα περισσότερα παιδιά τρελαίνονται να παίζουν με κατοικίδια. Όμως πολλά συμβαίνουν…
Πολλά παιδιά, ιδιαίτερα ηλικίας 5-9 ετών αντιμετωπίζουν ένα δάγκωμα ζώου κάθε χρόνο. Αν και είναι σπάνια τα πολύ επικίνδυνα κρούσματα, οι πληγές πρέπει να φροντίζονται όσο το δυνατόν γρηγορότερα για να ελαχιστοποιούμε τις σωματικές συνέπειες. Οι συναισθηματικές συνέπειες από ένα δάγκωμα – γενίκευση του φόβου για τα ζώα – μπορούν να παραταθούν επί χρόνια. Στο μυαλό του παιδιού, μια γρατσουνιά σκύλου μπορεί να σημαίνει πως όλοι οι σκύλοι γρατζουνούν. Αυτός ο φόβος εμποδίζει τα παιδιά από το να αναπτύξουν μια στενή σχέση με τα κατοικίδια, φόβος που μπορεί να γίνει πολύ έντονη ανάμνηση από την παιδική τους ηλικία.
Τα παιδιά πρέπει να καταλάβουν πως εκείνες οι γάτες και οι σκύλοι που δαγκώνουν και γρατζουνούν μπορεί να ανήκουν στους φίλους ή τους γείτονες ή ακόμη και στη δική τους οικογένεια. Δεν είναι μόνον οι ξένες γάτες και σκύλοι πρόβλημα. Ακόμη και στα κατοικίδια που τα παιδιά γνωρίζουν καλά πρέπει να τους συμπεριφέρονται με τρόπο αποδεκτό για αυτά. Και αυτή η συμπεριφορά διαφέρει από κατοικίδιο σε κατοικίδιο. Είναι το ίδιο που συμβαίνει με τις σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους. Κάθε σχέση είναι διαφορετική και εξαρτάται από την ιδιοσυγκρασία των ανθρώπων που συνδέονται. Η ίδια αρχή θα πρέπει να εφαρμόζεται και για τα ζώα.
Πρέπει να γνωρίζετε πως τα περισσότερα περιστατικά δαγκώματος συμβαίνουν από κατοικίδια που τα παιδιά γνωρίζουν. Η πιο συχνή αιτία δαγκώματος είναι πως, ενώ τα παιδιά προσπαθούν να παίξουν με σκύλους, εκείνοι προσπαθούν να προστατέψουν την «περιουσία» τους. Από την άλλη μεριά οι γάτες έχουν… την ιδιοσυγκρασία της γάτας!
Για να μειώσετε τις περιπτώσεις να υποστεί το παιδί ένα… δάγκωμα ή γρατσουνιά πρέπει να το διδάξετε, όχι μόνον να αγαπάει τα κατοικίδια, αλλά και να τα σέβεται γι’ αυτό που αυτά είναι. Το χάιδεμα δεν είναι περισσότερο διασκεδαστικό για ένα κατοικίδιο από αυτό που είναι για ένα μικρό παιδί. Υπενθυμίστε στο παιδί πόσο μεγαλύτερο είναι το ζώο από το ίδιο (εάν είναι) και πως αυτά τα ίδια δεν θέλουν να τα ενοχλούν ή να τα χαϊδεύουν οι μεγάλοι ή τα μεγαλύτερα παιδιά. Τα ζώα δεν ‘ερμηνεύουν’ το χάϊδεμα με τον ίδιο τρόπο που κάνουν οι άνθρωποι. Είναι σημαντικό για το παιδί να γνωρίζει πως τα σκυλιά είναι φύλακες της περιοχής τους. Αυτή είναι η δουλειά τους. Αναλαμβάνουν την προστασία της οικογένειάς τους και της ιδιοκτησίας της οικογένειας που ζουν και πως όταν αισθανθούν πως απειλούνται, επιτίθενται.
Σε περίπτωση, πάντως, ατυχήματος…
Εάν τελικά συμβεί… δάγκωμα ή γρατσουνιά, καθαρίστε ολόκληρη την περιοχή γρήγορα. Εάν το δάγκωμα «ανοίξει» στο δέρμα, πρέπει να συμβουλευτείτε γιατρό για σιγουριά. Μπορεί να χρειάζεται αντιτετανικός ορός. Ενδείξεις μόλυνσης συνήθως εμφανίζονται εντός 24-72 ωρών και περιλαμβάνουν πρήξιμο, ερυθρότητα, ευαισθησία και εξάντληση.
Μπορείτε να μειώσετε τους κινδύνους για λύσσα με το να διαπιστώσετε πως ο συγκεκριμένος σκύλος ή γάτα έχουν κάνει το εμβόλιο της λύσσας στο καθορισμένο χρονοδιάγραμμα. Ακόμη και σε αστικές περιοχές μπορεί τα ζώα να μολυνθούν από λύσσα από άλλα λυσσασμένα ή άγρια ζώα. Κρατάτε τα δικά σας κατοικίδια μακριά από ξένα ζώα γιατί μπορεί να «δώσουν μάχη» και να μολυνθούν από το σάλιο των ήδη μολυσμένων ζώων.
Φροντίστε το παιχνίδι με τα κατοικίδια να είναι μια ευχάριστη εμπειρία για τα παιδιά μαθαίνοντάς τους να σέβονται και να φέρονται διακριτικά στα κατοικίδιά τους.
